Przejdź do zawartości

Henryk Latocha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Latocha
Pełne imię i nazwisko

Henryk Jan Latocha

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1943
Bieruń Stary

Wzrost

176 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1961 Unia Bieruń Stary
1962–1963 Piast Gliwice
1963–1965 Górnik Lędziny
1965–1973 Górnik Zabrze 126 (1)
1973 Rapid Wiedeń 9 (0)
1974–1976 GKS Katowice
1977–1979 Polyar Kittsee
1979 FC Gols
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1968–1970  Polska 8 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Henryk Jan Latocha (ur. 8 czerwca 1943 w Bieruniu Starym) – polski piłkarz, obrońca. Długoletni piłkarz Górnika Zabrze.

Karierę zaczynał w rodzinnej miejscowości, w klubie Unia Bieruń Stary. Zanim w 1965 roku trafił do Górnika grał w Piaście Gliwice i Górniku Lędziny. W Zabrzu spędził osiem lat, w tym okresie zdobył cztery tytuły mistrza Polski (1966, 1967, 1971, 1972) i pięciokrotnie triumfował w Pucharze Polski. W 1970 zagrał w przegranym z Manchester City finale Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1973 roku wyjechał do Rapidu Wiedeń, później grał także w GKS Katowice.

W reprezentacji Polski debiutował 1 maja 1968 w meczu z Holandią, ostatni raz zagrał w 1970 roku. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 8 spotkań.