Henryka Stryczewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryka Stryczewska
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1952
Lublin

Profesor nauk technicznych
Specjalność: elektrotechnika teoretyczna
Alma Mater

Politechnika Lubelska

Doktorat

1986
Politechnika Lubelska

Habilitacja

1999
Instytut Elektrotechniki

Profesura

2010

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lubelska

Stanowisko

profesor zwyczajny

Dziekan
Wydział

Elektrotechniki i Informatyki PL

Okres spraw.

2012–2020

Poprzednik

Waldemar Wójcik

Następca

Paweł Węgierek

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Henryka Danuta Stryczewska (ur. 19 stycznia 1952 w Lublinie) – polska inżynier i nauczycielka akademicka, profesor nauk technicznych, specjalistka z dziedziny elektrotechniki teoretycznej, technologii plazmowych, teorii sygnałów, teorii systemów i urządzeń elektroenergetycznych, w latach 2012–2020 dziekan Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 9 w Lublinie (1967) oraz I Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Lublinie (1971). Rozpoczęła następnie studia na Politechnice Lubelskiej, które ukończyła w 1976 z tytułem zawodowym magistra inżyniera elektryka (specjalność: przetwarzanie i użytkowanie energii elektrycznej). W 1986 na macierzystej uczelni uzyskała stopień naukowy doktora nauk technicznych (na podstawie pracy zatytułowanej Analiza pracy magnetycznego potrajacza częstotliwości jako źródła zasilania odbiornika nieliniowego na przykładzie wytwornicy ozonu), habilitowała się w 1999 w Instytucie Elektrotechniki (w oparciu o rozprawę Elektromagnetyczny układ zasilania reaktorów plazmowych ze ślizgającym się wyładowaniem łukowym). W 2010 otrzymała tytuł profesora nauk technicznych.

Obejmowała stanowiska profesorskie na Politechnice Lubelskiej. W 2004 została dyrektorem Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii tej uczelni. W 2012 objęła funkcję dziekana Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej, którą pełniła do 2020.

Została także członkinią Stowarzyszenia Elektryków Polskich (w 1978) oraz wiceprezesem Oddziału Lubelskiego SEP ds. Nauki[1]. Była też profesorem w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Chełmie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[2], Złotym Krzyżem Zasługi (2000)[3] i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]