Heta
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 |
|
| Alfabet grecki* | |
|---|---|
| Αα alfa | Νν ny (ni) |
| Ββ beta (wita) | Ξξ ksi |
| Γγ gamma (ghama) | Οο omikron |
| Δδ delta (dhelta) | Ππ pi |
| Εε epsilon | Ρρ rho (ro) |
| Ζζ dzeta (zita) | Σσς sigma |
| Ηη eta (ita) | Ττ tau (taf) |
| Θθ theta (thita) | Υυ ipsylon |
| Ιι jota | Φφ phi (fi) |
| Κκ kappa (kapa) | Χχ chi |
| Λλ lambda (lambdha) | Ψψ psi |
| Μμ my (mi) | Ωω omega |
| Litery nieużywane współcześnie | |
 ( ) digamma |
 san |
 stigma |
 szo |
| heta |
 ( ) koppa |
 ( ) sampi |
|
| * W nawiasach podano odmienną od tradycyjnej, współczesną wymowę w języku nowogreckim, według polskiej transkrypcji podręcznikowej. | |
Heta (Ͱͱ) – litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę [h], przedstawiająca ją jako pełną literę, a nie tylko jako znak diakrytyczny spiritus asper wywodzący się z tej litery, która z kolei wywodzi się z lewej połówki litery eta.
