Heyderia cucullata
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Heyderia cucullata |
| Nazwa systematyczna | |
| Heyderia cucullata (Batsch) Bacyk & Van Vooren Bull. mens. Soc. linn. Soc. Bot. Lyon 74(Num. spéc.): 42 (2005) | |
Heyderia cucullata (Batsch) Bacyk & Van Vooren – gatunek grzybów należący do rzędu tocznikowców (Helotiales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Heyderia, Cenangiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1786 roku August Johann Georg Karl Batsch, nadając mu nazwę Helvella cucullata. Obecną nazwę nadał mu w 2005 r. B. Bacyk i N. Van Vooren[1].
Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:
- Gymnomitrula cucullata (Batsch) S. Imai 1941
- Heyderia pusilla (Alb. & Schwein.) Link 1833[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
O wysokości do 4 cm, typu apotecjum, złożone z główki i trzonu. Główka o średnicy 0,3–0,8 (1,2) cm, ochrowo-brązowa do czerwono-brązowej, tylko lekko spłaszczona. Trzon smukły, brązowy, matowy z białawymi plamami, miejscami nieco prześwitujący. Miąższ w główce o barwie od ochrowej do żółtobrązowej, w trzonie brązowy[3].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki białe, 13–17 × 2,2–3,3 μm, amyloidalne, z małymi kropelkami oleju na wierzchołkach, niektóre łączą się tworząc kropelki średniej wielkości. Worki 58–75 × 6–7,5 μm. Parafizy około 66 × 3,5–4 μm z cytrynowo-żółtymi wakuolami o różnej długości, z dwoma septami[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje głównie w Europie, poza nią podano nieliczne stanowiska w Ameryce Północnej i Azji[4]. M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła kilka stanowisk tego gatunku w Polsce (dla synonimu Heyderia pusilla)[5]. W późniejszych latach również podano jego stanowiska[6], aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Saprotrof rozwijający się na opadłych igłach sosny[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ a b Hakenloser Nadelhaubenpilz, 123Pilzsuche, DOI: 10.1016/j.fldmyc.2010.04.005 [dostęp 2023-03-04] (niem.).
- ↑ Występowanie Heyderia cucullata na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].
- ↑ Aktualne stanowiska Heyderia cucullata w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04] (pol.).