Hińczowa Przehyba
.jpg) Widok z Rysów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2345 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′50,0″N 20°04′15,4″E/49,180556 20,070944
| |
Hińczowa Przehyba[1], Wyżnia Hińczowa Przehyba (niem. Oberer Hinzenseedurchgang, słow. Vyšná Hincova priehyba, węg. Felső-Hincótavi-horpadás[2], ok. 2345 m) – przełączka w głównej grani Tatr na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się w Wołowym Grzbiecie (Volí chrbát) pomiędzy Hińczową Turniczką (Hincova vežička, ok. 2360 m) na północnym zachodzie a Hińczowym Zwornikiem (Hincova kopa, ok. 2360 m) na południowym wschodzie[1].
Jest to trawiasta i szeroka przełęcz w grzbiecie wznoszącym się nad Czarnostawiańskim Kotłem po polskiej stronie i słowacką Doliną Hińczową. Znajduje się w niej mała kopka dzieląca przełęcz na dwa siodełka. Ku północnemu zachodowi opada z przełęczy kruchy, skalisto-trawiasty żlebek. Około 50 m poniżej grani łączy się on ze żlebkiem opadającym z Hińczowej Szczerbiny. Razem tworzą skalisto-trawiastą rynnę, która uchodzi do rynny opadającej z Hińczowej Turni i mającej wylot w Wyżnim Czarnostawiańskim Kotle. Na południowy zachód z przełęczy opada depresja, która w górnej części jest częściowo piarżysta, częściowo płytowa. Około 100 m poniżej przełęczy przekształca się w wąski, ale głęboko wcięty żleb o pionowych bocznych ścianach. Ma on wylot koło dawnego szlaku turystycznego na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem[1].
Nazwę przełączce nadał Władysław Cywiński[1].
Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]
- Od północy; I w skali UIAA,
- Południowo-zachodnim żlebem; II, 45 min. Jest w nim kilka dwójkowych progów i trzy zbudowane z litej skały mosty o dwójkowej trudności[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Władysław Cywiński, Wołowy Grzbiet, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7.
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].