Horace Greeley
Horace Greeley (ur. 3 lutego 1811 w Amherst, zm. 29 listopada 1872 w Pleasantville) – amerykański polityk, kongresmen, zecer, dziennikarz, wydawca prasowy, abolicjonista, kandydat na Prezydenta USA w 1872 roku.
Początkowo był zecerem. W 1841 założył „New York Tribune”. Na łamach tego tytułu propagował koncepcje Fouriera. Przyczynił się do powstania falansterów, m.in. w Sylwanii (Pensylwania), istniejącego od 1843 do 1855[1]. W czasie wojny secesyjnej należał do grona najchętniej czytanych dziennikarzy. Uważał, że Abraham Lincoln jest zbyt mało radykalny, jeśli chodzi o rozwiązanie kwestii niewolnictwa[2].
W 1872 część działaczy Partii Republikańskiej, która nie zgadzała się z ponowną nominacją Ulyssesa Simpsona Granta w wyborach prezydenckich, utworzyła Liberalną Partię Republikańską i na konwencji w Cincinnati wysunęła kandydaturę Horace’a Greeleya. Greeley otrzymał także nominację Partii Demokratycznej. Grant zwyciężył w głosowaniu powszechnym i uzyskał 286 głosów w Kolegium Elektorów (ok. 81%). Ponieważ Greeley zmarł trzy tygodnie po wyborach, 66 elektorów, którzy zamierzali na niego zagłosować, oddało głosy na innych kandydatów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ K. Marks, Rewolucja i kontrrewolucja w Niemczech, Kraków 1911, s. 11-12.
- ↑ Ł. Niewiński, Abraham Lincoln i jego misja ocalenia Unii w latach 1861-1865, „Białostockie Teki Historyczne”, 5, 2007, s. 95, przypis nr 22.
- ↑ L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 380