Iša Krejčí

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iša Krejčí
Ilustracja
Iša Krejčí, 1927
Imię i nazwisko

Iša František Krejčí

Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1904
Praga

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

16 marca 1968
Praga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Iša František Krejčí[1][2] (ur. 10 lipca 1904 w Pradze, zm. 16 marca 1968 tamże[1][2]) – czeski kompozytor i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1923–1927 studiował muzykologię i historię na Uniwersytecie Karola w Pradze[1], jednocześnie kształcił się pod kierunkiem Karela Boleslava Jiráka i Vítězslava Nováka (kompozycja), Albína Šímy (fortepian) oraz Václava Talicha (dyrygentura) w Konserwatorium Praskim[1][2]. Od 1928 do 1932 roku był dyrygentem Słowackiego Teatru Narodowego w Bratysławie[1][2]. W latach 1934–1945 zatrudniony był jako dyrygent i reżyser dźwięku w Czeskim Radio w Pradze[1][2]. Od 1946 do 1948 roku był dyrygentem opery w Ołomuńcu, następnie w latach 1958–1968 dyrygował orkiestrą Teatru Narodowego w Pradze[1][2].

Tworzył w stylistyce neoklasycznej, jego muzyka cechuje się prostotą środków i przejrzystością formy[1][2].

Kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Malý balet na orkiestrę kameralną (1927–1930)
  • Sinfonietta (1929)
  • Concertino na fortepian i instrumenty dęte (1935)
  • Concertino na skrzypce i instrumenty dęte (1936)
  • Suita (1939)
  • Sinfonietta-Divertimento (1939)
  • Concertino na wiolonczelę i orkiestrę (1939–1940)
  • 20 variací na vlastní thema v duchu národní písně (1946–1947)
  • Serenade (1947–1950)
  • 14 variací na píseň „Dobrú noc” (1951–1952)
  • 4 symfonie (I 1954–1955, II 1956–1957, III 1961–1963, IV 1961–1966)
  • uwertura Vivat Rossini (1967)

Utwory kameralne

  • Divertimento-Kasacja na flet, klarnet, fagot i trąbkę (1925)
  • 5 kwartetów smyczkowych (I 1928 zrewid. 1935, II 1953, III 1960, IV 1962, V 1965)
  • Sonatina na altówkę i fortepian (1928–1929)
  • Sonatina na klarnet i fortepian (1929–1930)
  • Trio na obój, klarnet i fagot (1935)
  • Trio na klarnet, kontrabas i fortepian (1936)
  • Nonet (1937)
  • Sonatina concertante na wiolonczelę i fortepian (1939)
  • Kwintet dęty (1964)
  • Trio fortepianowe (1967)
  • 4 utwory na skrzypce i fortepian (1967)

Utwory fortepianowe

  • Sonatina (1934)
  • 3 scherzina (1945)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • kantata Zpěv zástupů na chór i orkiestrę (1925)
  • Malá smuteční hudba na alt, skrzypce, wiolonczelę, kontrabas i fortepian (1936)
  • Anticke motivy na średni głos męski i orkiestrę lub fortepian (1936)
  • Ohlasy na głos i kwintet dęty (1936)

Opery

  • Antigone (1934, wyst. Praga 1934)
  • Pozdvižení v Efesu (1939–1943, wyst. Praga 1946)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 196. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1959–1960. ISBN 978-0-02-865528-4.