Iżorski-Fiat

Iżorski-Fiat

Dane podstawowe
Państwo	Imperium Rosyjskie
Producent	Zakłady Iżorskie
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa (4x2)
Załoga	5 osób
Historia
Prototypy	1915
Dane techniczne
Silnik	4-cylindrowy silnik benzynowy o mocy 60,83 KM
Pancerz	stalowy, do 7 mm
Długość	4,80 m
Szerokość	1,90 m
Wysokość	2,50 m
Masa	5,5 t
Osiągi
Prędkość	60km/h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x karabin maszynowy Maxim ob. 1905 lub ob. 1910 g. kalibru 7,62 mm

Iżorski-Fiat – rosyjski samochód pancerny skonstruowany w 1914 roku. Wzorowany na importowanych do Rosji samochodach pancernych firmy Austin. Wykorzystywał importowane podwozie firmy Fiat. Razem z oryginalnymi samochodami pancernymi Austin i ich odmianą Putiłow-Austin, pojazdy Iżorski-Fiat stanowiły podstawę uzbrojenia rosyjskich pododdziałów samochodów pancernych podczas I wojny światowej, a później były wykorzystywane podczas rewolucji październikowej i późniejszej wojny domowej toczących się na terenie ZSRR.

W nocy z 25 na 26 lutego 1918 zbiorcza kompania 8 pułku strzelców polskich pod dowództwem podkapitana Aleksandra Rosińskiego w walce z bolszewikami o wieś Pobołowo zdobyła jeden samochód, który otrzymał nazwę „Czubaryk” i pełnił służbę w 3 Dywizji Strzelców Polskich do rozwiązania I Korpusu Polskiego.

W latach 1925-1930 jeden pojazd o numerze rejestracyjnym 4433 znajdował się w 2 Szwadronie Samochodów Pancernych w Warszawie.

Zobacz też

• Iżorski-White

Bibliografia

• Rosiński Aleksander. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.41-3140 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-14].
• Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
• Steven J. Zaloga, James Grandsen: Soviet tanks of World War Two. London: Arms and Armour Press, Lionel Leventhal Limited, 1984. ISBN 0-85368-606-8.brak strony w książce