III Liceum Ogólnokształcące im. płk. Dionizego Czachowskiego w Radomiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
III Liceum Ogólnokształcące
im. płk. Dionizego Czachowskiego
w Radomiu
liceum ogólnokształcące
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Radom

Adres

ul. Traugutta 44,
26-610 Radom

Data założenia

1 marca 1906

Patron

Dionizy Czachowski

Liczba uczniów

652 (2016)[1]

Liczba nauczycieli

82 (2018)[2]

Dyrektor

p.o. dyrektora Norbert Sałuda

Członkostwo

Stowarzyszenie Najstarszych Szkół w Polsce[3]

Położenie na mapie Radomia
Mapa konturowa Radomia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „III Liceum Ogólnokształcąceim. płk. Dionizego Czachowskiegow Radomiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „III Liceum Ogólnokształcąceim. płk. Dionizego Czachowskiegow Radomiu”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „III Liceum Ogólnokształcąceim. płk. Dionizego Czachowskiegow Radomiu”
Ziemia51°23′53,52″N 21°09′33,05″E/51,398200 21,159180
Strona internetowa

III Liceum Ogólnokształcące im. płk. Dionizego Czachowskiego w Radomiuliceum ogólnokształcące w Radomiu, popularnie zwane Czachowskim, a dawniej Gajlówką, jedno z najstarszych radomskich liceów. Powstało w 1906 jako żeńska szkoła średnia z inicjatywy Marii Gajl. Upaństwowione w 1949 roku jako IV Państwowa Żeńska Szkoła Ogólnokształcąca. Od 1964 patronuje jej płk Dionizy Czachowski. Od 1965 roku istnieje pod obecną nazwą III Liceum Ogólnokształcącego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Zakłady Naukowe Marii Gajl.

Początki[edytuj | edytuj kod]

W wyniku rewolucji 1905 roku w Królestwie Polskim car Mikołaj II wydał tzw. ukaz tolerancyjny, pozwalający na tworzenie szkół prywatnych z wykładowym językiem polskim[4]. 1 marca 1906 Maria Gajl wraz ze swoją siostrą Aleksandrą, otworzyły 3-klasową szkołę żeńską, spełniającą program trzyletniego gimnazjum[5]. Już w połowie tego samego roku doszło do przekształcenia placówki w 7-klasową szkołę. Pierwszą jej siedzibą był budynek przy ul. Michałowskiej 11 (obecnie ul. Sienkiewicza). Służył on jednak zaledwie 3 lata, bowiem w 1908 roku podopieczne Marii Gajl przeniosły się do budynków na rogu ulic Michałowskiej i Szerokiej (obecnie Sienkiewicza i Piłsudskiego). Duże wsparcie w początkach szkoły okazał inż. Stanisław Gajl – brat założycielek. W 1909 roku opuściło ją 14 pierwszych maturzystek.

W 1912 roku szkoła przeniosła się do obecnej siedziby przy ulicy Traugutta 44 (wówczas Długiej 19). Przy budynku urządzono ogród oraz boiska do gier i zabaw ruchowych. Rok później zostało utworzone Towarzystwo Wpisów Szkolnych, które miało pomóc uczennicom, znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. W latach 1906-14 szkoła stała się jedną z najważniejszych placówek na oświatowej mapie Radomia. Nauka odbywała się w duchu patriotycznym. Niemal wszystkie zajęcia (z wyjątkiem historii Rosji i geografii) odbywały się w języku polskim. Nauczano nawet, mimo zakazu carskiego, historii Polski. Najbardziej uznanymi nauczycielkami placówki okresu przed I wojną światową były polonistka Aleksandra Gajl, historyczka Zofia Węgleńska oraz Eugenia Leśniewska, znawczyni literatury powszechnej.

I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Konflikt zbrojny, rozpoczęty w 1914 roku, zahamował dalszy rozwój placówki Marii Gajl. 20 lipca 1915 Radom zajęły wojska austriackie. W trakcie okupacji udało się reaktywować szkołę dzięki Komisji Szkolnej Ziemi Radomskiej, której członkiem była Gajl. W roku szkolnym 1917/18 szkołę przekształcono w 8-klasowe gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym. W latach 1914-18 szkołę ukończyło 69 uczennic.

W tym okresie w Radomiu rozwijała się działalność harcerska, zwana wówczas skautingiem. Część podopiecznych szkoły wstąpiła w szeregi drużyny Stanisławy Gajewskiej. Wiele absolwentek zaangażowało się w pomoc ofiarom wojny jako sanitariuszki. Dwie z nich: Eugenia Tochtermann i Zofia Tokarska, zmarły w trakcie wojny w wyniku chorób zakaźnych.

Dwudziestolecie międzywojenne[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku przystąpiono do pełnej reaktywacji szkoły, uprzątnięcia zniszczeń wojennych w budynku szkolnym, a także uzupełnienia kadry nauczycielskiej. Unowocześniono metody nauczania. W pierwszych latach zorganizowano i wyposażono pracownię fizyczną, chemiczną i przyrodniczą.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej absolwentki szkoły, tak jak w trakcie Wielkiej Wojny, pełniły rolę sanitariuszek. W szpitalach i na polach bitew zginęły m.in. Teresa Grodzińska i Maria Cyrańska, drużynowa żeńskiej drużyny przy Gimnazjum Marii Gajl.

W 1926 z inicjatywy nowo utworzonego Koła Przyjaciół Młodzieży Marii Gajl w Radomiu, wydzierżawiono w letniskowej miejscowości Garbatka dwie działki, na których zbudowano willę “Radosna”, w której co roku wakacje spędzały mniej zamożne uczennice[6]. W 1931 roku szkoła obchodziła 25-lecie istnienia. Z tej okazji placówka otrzymała sztandar, ufundowany przez absolwentki i Komitet Rodzicielski.

W 1932 Maria Gajl otworzyła Szkołę Powszechną. Obie placówki zyskały nazwę Zakłady Naukowe Żeńskie Marii Gajl w Radomiu. W latach 1933-36 rozbudowano budynek szkoły przy ul. Traugutta 44. Wówczas m.in. nadbudowano II piętro, dobudowano nowe skrzydło z kilkoma salami lekcyjnymi i salą gimnastyczną. Przebudowa odbyła się dzięki inż. Józefowi Gajlowi. W 1934 w nowo otwartym holu zostały odsłonięte tablice, upamiętniające absolwentki – sanitariuszki, które utraciły życie w latach 1916-20 (Teresa Grodzińska, Maria Cyrańska, Zofia Tokarska, Eugenia Tochterman)[7]. Rozbudowany budynek pomieścił nowe pracownie przedmiotowe oraz powiększone zbiory biblioteczne. W 1934 w wyniku reorganizacji, ośmioklasowe gimnazjum przemieniono w czteroletnie gimnazjum i dwuletnie liceum typu humanistycznego i matematyczno-fizycznego.

W 1936 roku dyrektor szkoły Maria Gajl obchodziła 55-lecie pracy nauczycielskiej. Za swoje dokonania, związane głównie z pracą na rzecz dzieła jej życia czyli Zakładów Naukowych, została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi[8]. Wówczas przestała pełnić rolę dyrektora, jednak wciąż była blisko szkoły, działając m.in. w Komitecie Rodzicielskim. Absolwentki opisywały Gajl jako życzliwą opiekunkę, troskliwą przyjaciółkę, ofiarną Polkę, najszlachetniejszego człowieka[9]. Następczynią założycielki szkoły na stanowisku dyrektora została Helena Nurczyńska, która tę rolę pełniła do 1939 roku, gdy na jej miejsce powołana została Jadwiga Cyrańska. W okresie II Rzeczypospolitej szkołę ukończyło 354 dziewczęta. Istniały wówczas w szkole organizacje takie jak Bratnia Pomoc, hufiec szkolny Przysposobienia Wojskowego Kobiet, organ Polskiego Czerwonego Krzyża czy Drużyna Harcerska im. Teresy Grodzińskiej oraz chór szkolny, prowadzony przez Helenę Cibor[10].

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

W trakcie pierwszych dni wojny obronnej 1939 roku budynek szkoły stał się szpitalem wojskowym. 9 września został zajęty przez Niemców. W listopadzie zorganizowano szkołę powszechną i gimnazjum w budynkach przy ul. Piłsudskiego. 9 stycznia 1940 władze okupacyjne zakazały organizowania dalszej nauki. Władze szkoły zorganizowały tajne nauczanie, które niebawem weszło w skład siatki tajnych kompletów w Generalnym Gubernatorstwie. Na bazie tajnego nauczania w latach 1940-45 liceum w profilach humanistycznym, przyrodniczym i klasycznym ukończyło 59 osób, a czwartą klasę gimnazjum 132 osoby[11].

Po wojnie[edytuj | edytuj kod]

Dionizy Czachowski – patron szkoły od 1964 roku

Po zakończeniu działań wojennych, szkoła powróciła do budynku przy ul. Traugutta 44. W połowie 1945 roku została upaństwowiona. Na stanowisku dyrektora pozostała Jadwiga Cyrańska. We wrześniu 1945 zmarła Maria Gajl, założycielka szkoły, a jej pogrzeb stał się manifestacją patriotyczną[12]. Po pewnym czasie udało się zorganizować naukę w ramach 6-klasowej szkoły powszechnej, 4-letniego gimnazjum oraz 2-letniego liceum typu humanistycznego, matematyczno-fizycznego i przyrodniczego. Zorganizowano również w roku szkolnym 1945/46 Koedukacyjne Gimnazjalne i Licealne Klasy Przyspieszone.

W 1949 roku szkoła została upaństwowiona i od tego czasu jej tytuł brzmiał IV Państwowa Żeńska Szkoła Ogólnokształcąca stopnia licealnego. Po odejściu ze stanowiska Jadwigi Cyrańskiej, następowały bardzo częste zmiany na stanowisku dyrektora szkoły. W okresie 1949-60 tę funkcję pełnili kolejno: Franciszka Pleszczyńska (1949-50), Tadeusz Górka (1950-52), Teofil Pypeć (1952-1953), Stanisław Ornatowski (1953-1954), Józef Sadowski (1955-1958) i Bogusław Dembski (1958-1960)[13]. Za kadencji Stanisława Prokopa doszło do bardzo ważnych decyzji w historii szkoły. 16 stycznia 1964 roku patronem szkoły został płk Dionizy Czachowski, jeden z bohaterów powstania styczniowego, mocno związany z ziemią radomską. W 1965 roku dotychczasową nazwę czyli Liceum Ogólnokształcące nr 1 zmieniono na III Liceum Ogólnokształcące, która obowiązuje do dziś[14]. W 1967 roku do liceum przyjęto pierwszych uczniów po 8-klasowej szkole podstawowej. Od tego czasu numerowano klasy I-IV (zamiast dawnego VIII-XI). W 1968 roku dyrektorką szkoły została Helena Dobaj. W roku szkolnym 1970/1971, realizując nowe programy nauczania, wprowadzono klasy profilowane. Początkowo obok profilu podstawowego istniały klasy o profilu matematyczno-fizycznym i humanistycznym, a następnie biologiczno-chemicznym. Z biegiem lat pojawiały się nowe typy klas jak podstawowa z językiem angielskim, matematyczno-informatyczna itp. 31 stycznia 1972 z inicjatywy społeczności szkolnej, liceum otrzymało sztandar. W 1977 stanowisko dyrektora objęła Aurelia Kustra, a w 1986 Andrzej Pleśniewicz.

Po 1990 roku[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych doszło do remontu szkoły. Zaadaptowano strych i piwnicę na sale lekcyjne i szatnie, poszerzono korytarze. W 1989 roku urządzono pierwszą pracownię komputerową. Wyremontowano również dach i ułożono chodniki przed budynkiem szkoły[15]. W 2002 roku po reformie edukacji ostatni raz odbyła się rekrutacja do nauki w formie 4-klasowej. Wówczas istniało 6 profili klas: biologiczno – chemiczny, ogólny z rozszerzonym językiem angielskim, ogólny z rozszerzonym językiem niemieckim, humanistyczny, prawno-europejski, matematyczno – informatyczny. Również w 2002 roku dyrektorem III Liceum Ogólnokształcącego została Danuta Sawicka. W 2003 roku szkoła, jako pierwsza w mieście, została wyposażona w monitoring. W 2006 roku, w dniach 28-29 września, szkoła uroczyście świętowała 100-lecie istnienia. Rok później oddano do użytku halę sportową z trybunami, szatniami oraz udogodnieniami dla osób niepełnosprawnych[16]. W listopadzie 2007 roku w holu odsłonięte zostały tablice, upamiętniające absolwentki szkoły, które oddały życie za ojczyznę w latach 1916-20. W 2011 roku przed szkołą odsłonięto pomnik, upamiętniający bohaterów powstania styczniowego[17][18]. 11 listopada tego samego roku, liceum otrzymało nowy sztandar[19]. Od 2012 roku istnieje gazetka szkolna “CzachPress”. W 2016 odbyły się trzydniowe obchody 110-lecia istnienia placówki połączone ze zjazdem absolwentów[20]. Przed rokiem szkolnym 2018/19 liceum rekrutowało na 5 profili: humanistyczny, matematyczno-fizyczno-informatyczny, matematyczno-geograficzny oraz biologiczno-chemiczny i matematyczno-informatyczny z rozszerzonym językiem angielskim[21]. Na początku 2019 roku obowiązki dyrektora przejął Wojciech Chrzanowski po tym jak ówczesną dyrektorkę zawieszono w obowiązkach[22].

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

W ponad stuletniej historii funkcję dyrektora szkoły pełniło 15 osób. Najdłużej na tym stanowisku, bo 30 lat zasiadała Maria Gajl – założycielka szkoły.

  • 1906-1936 – Maria Gajl
  • 1936-1939 – Helena Nurczyńska
  • 1939-1949 – Jadwiga Cyrańska
  • 1949-1950 – Franciszka Pleszczyńska
  • 1950-1952 – Tadeusz Górka
  • 1952-1953 – Teofil Pypeć
  • 1953-1954 – Stanisław Ornatowski
  • 1955-1958 – Józef Sadowski
  • 1958-1960 – Bogusław Dembski
  • 1964-1965 – Stanisław Prokop
  • 1968-1977 – Helena Dobaj
  • 1977-1986 – Aurelia Kustra
  • 1986-2002 – Andrzej Pleśniewicz
  • od 2002 – Danuta Sawicka (zawieszona 24 stycznia 2019 przez prezydenta Radomia[23]; w okresie zawieszenia obowiązki dyrektora pełnili: Wojciech Chrzanowski[24] i Norbert Sałuda[25])
  • od 1.09.2021 p.o.dyrektora szkoły mgr.Norbert Sałuda.

Działalność szkoły[edytuj | edytuj kod]

Szkoła prowadzi nauczanie w klasach o profilach humanistycznym, matematyczno-fizyczno-informatycznym, matematyczno-geograficznym oraz biologiczno-chemicznym i matematyczno-informatycznym z rozszerzonym językiem angielskim. W zależności od wyboru klasy i preferencji ucznia, jako drugiego języka w szkole naucza się niemieckiego lub francuskiego. Liceum mieści ośrodek egzaminacyjny DELF na poziomach: A1, A2, B1, B2 pod patronatem Instytutu Francuskiego w Warszawie. Biblioteka III LO bierze udział w Narodowym Programie Rozwoju Czytelnictwa, bookcrossingu, organizuje spotkania autorskie. W szkole istnieje Szkolne Koło Teatralne. Liceum współpracuje z Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”. Prężnie działa Szkolne Koło Wolontariatu, które wspiera radomskie szpitale i hospicja. Co roku organizowany jest Dzień Zdrowia, popularyzujący zdrowy tryb życia. W szkole co 3 miesiące organizowane są akcje oddawania krwi w ramach honorowego krwiodawstwa. Niemal rokrocznie uczniowie zdobywają tytuły finalistów i laureatów Olimpiad Przedmiotowych i Konkursów Ogólnopolskich[26].

Rankingi[edytuj | edytuj kod]

W ostatnich latach III Liceum Ogólnokształcące w Radomiu w Rankingu Liceów sporządzanym przez miesięcznik edukacyjny Perspektywy i Rzeczpospolitą, które biorą pod uwagę wyniki matur i sukcesy w olimpiadach, uzyskało następujące wyniki:

Rok Miejsce w
Polsce
Miejsce w
województwie
2015 203 49
2016 226 53
2017 257 56
2018 207 53
2019 315 71
2020 408 86
2021 368 83
2022 398 92
2023 521 123

Liceum uwzględniane było w rankingu portalu liceapolskie.pl, rankingu publikowanego w latach 2016-17. "Czachowski" uzyskał następujące wyniki:

Rok Miejsce w
Polsce
2016 250.
2017 244.

Znani absolwenci[edytuj | edytuj kod]

Absolwentki szkoły Marii Gajl[edytuj | edytuj kod]

Absolwenci III Liceum Ogólnokształcącego[edytuj | edytuj kod]

  • Marianna Bienkiewicz – polska urzędniczka, działaczka opozycji demokratycznej w okresie PRL.
  • Mariusz Parlicki – polski poeta, prozaik, satyryk, krytyk literacki oraz eseista. Doktor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki.
  • Przemysław Bednarczyk – historyk, reżyser wielu filmów o tematyce historycznej[27].
  • Sonia Śledź – dziennikarka sportowa, współpracująca z Canal+ Sport
  • Piotr Patkowski – wiceminister finansów
  • Szymon Jadczak – dziennikarz śledczy, laureat nagrody Dziennikarz Roku 2022[28].
  • Monika Sobczak – dyplomatka i urzędniczka, Konsul Generalna RP w Houston[29]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacja na stronie liceapolskie.pl
  2. Nauczyciele na czachowski.radom.pl
  3. Lista szkół na stronie stowarzyszenia
  4. Praca zbiorowa, Dziedzictwo rewolucji 1905-1907, pod redakcją naukową Anny Żarnowskiej, Arkadiusza Kołodziejczyka, Andrzeja Stawarza i Piotra Tusińskiego, Radomskie Towarzystwo Naukowe, Radom 2007
  5. Początki szkoły (1906-1918) na stronie czachowski.radom.pl
  6. Jerzy Karon, Działalność kulturalno-oświatowa na terenie m. Radomia: monografia społeczna, Druk S. Nowakowski, 1930
  7. Barbara Koś, Pamięć kuta w kamieniu, na echodnia.eu
  8. Zakłady Naukowe Żeńskie Marii Gajl w Radomiu: liceum, gimnazjum, szkoła powszechna rok szkolny 1937/38 (broszura dostępna online: wbc.poznan.pl)
  9. Anna Drela, Szkoła dla kobiet [w:] Praca zbiorowa, Ich ślady. Kobiety w historii Radomia, Radom 2013
  10. Wyjątkowe spotkanie i arcyciekawa książka o radomskiej "Budowlance" na echodnia.eu
  11. Jadwiga Cyrańska, Szkic historyczny Zakładów Naukowych Żeńskich Marii Gajl w Radomiu w latach 1906 – 1949
  12. Maria Gajl na czachowski.radom.pl
  13. Kalendarium na czachowski.radom.pl. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-29)].
  14. Jerzy Sekulski, Encyklopedia Radomia, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – Państwowego Instytutu Badawczego w Radomiu, Radom 2012
  15. Organizacja funkcjonowania szkoły w latach 1950 - 2010 na czachowski.radom.pl
  16. Radom: Czachowski ma nową halę sportową na echodnia.eu
  17. Obelisk ku czci powstańców styczniowych na czachowski.radom.pl
  18. Ewa Kutyła, Spacerkiem po Radomiu, Urząd Miejski w Radomiu 2015
  19. Sztandar III Liceum Ogólnokształcącego w Radomiu na czachowski.radom.pl
  20. Liceum Czachowskiego w Radomiu świętuje jubileusz 110-lecia [ZDJĘCIA, WIDEO] na wyborcza.radom.pl
  21. Oferta edukacyjna na czachowski.radom.pl
  22. Dyrektorka III LO zawieszona w obowiązkach, bo ma zarzuty na radom.wyborcza.pl
  23. Zarządzenie 167/2019 Prezydenta Miasta Radomia [online].
  24. Zarządzenie 168/2019 Prezydenta Miasta Radomia [online].
  25. Strona domowa III LIceum Ogólnokształcącego w Radomiu. [dostęp 2020-01-16].
  26. Działalność na czachowski.radom.pl
  27. mgr Przemysław Bednarczyk na stronie Radomskiego Towarzystwa Naukowego. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-29)].
  28. About/O mnie [online], Szymon Jadczak, 29 grudnia 2011 [dostęp 2023-04-29] (pol.).
  29. Konsul Generalna RP [online], Polska w USA - Portal Gov.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-01-12].