IV Sonata fortepianowa Beethovena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Początek Sonaty op. 7

Sonata fortepianowa nr 4 Es-dur op. 7 Ludwiga van Beethovena została skomponowana w latach 1796-97 i zadedykowana hrabinie Barbarze von Keglevics. Przez samego kompozytora ochrzczona mianem Grande Sonate (fr. "Wielka sonata")[1], rozmiarem pozostawia w tyle większość jego dzieł tego gatunku (wykonanie dzieła trwa ok. 28 minut). Uważana jest też często za pierwsze wielkie dzieło Beethovena.

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Części utworu[edytuj | edytuj kod]

  1. Allegro molto e con brio
  2. Largo, con gran espressione
  3. Rondo. Poco allegretto e grazioso

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Giovanni Guanti, Invito all'ascolto di Beethoven, Mediolan 1995, s. 333 (ISBN 88-425-1647-3).
p • d • e
Dzieła Ludwiga van Beethovena
 
Sonaty
Sonaty
fortepianowe

I: f-moll (op. 2 nr 1) • II: A-dur (op. 2 nr 2) • III: C-dur (op. 2 nr 3) • IV: Es-dur (op. 7) • V: c-moll (op. 10 nr 1) • VI: F-dur (op. 10 nr 2) • VII: D-dur (op. 10 nr 3) • VIII: c-moll „Patetyczna” (op. 13) • IX: E-dur (op. 14 nr 1) • X: G-dur (op. 14 nr 2) • XI: B-dur (op. 22) • XII: As-dur (op. 26) • XIII: Es-dur (op. 27 nr 1) • XIV: cis-moll „Księżycowa” (op. 27 nr 2) • XV: D-dur „Pastoralna” (op. 28) • XVI: G-dur (op. 31 nr 1) • XVII: d-moll (op. 31 nr 2) • XVIII: Es-dur (op. 31 nr 3) • XIX: g-moll (op. 49 nr 1) • XX: G-dur (op. 49 nr 2) • XXI: C-dur „Waldsteinowska” (op. 53) • XXII: F-dur (op. 54) • XXIII: f-moll „Appassionata” (op. 57) • XXIV: Fis-dur (op. 78) • XXV: G-dur (op. 79) • XXVI: Es-dur (op. 81a) • XXVII: e-moll (op. 90) • XXVIII: A-dur (op. 101) • XXIX: B-dur (op. 106) • XXX: E-dur (op. 109) • XXXI: As-dur (op. 110) • XXXII: c-moll (op. 111)

Sonaty na skrzypce
i fortepian
Sonaty wiolonczelowe
Inne sonaty
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=IV_Sonata_fortepianowa_Beethovena&oldid=51865094”