Przejdź do zawartości

Ekstra-liha Futsalu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z I liga ukraińska w futsalu)
Ekstra-liha Futsalu
Wyszcza Liha Mini-Futbolu
Państwo

 Ukraina

Dyscyplina

futsal

Organizator rozgrywek

Asocjacja Klubów Futsalowych Ekstra-liha

Data założenia

9 marca 1993

Założyciel

Wydział Futsalu
Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej

Prezes

Serhji Władyko

Rozgrywki
Liczba drużyn

10

Zwycięzca

Mistrz Ukrainy

Niższy poziom ligowy

Persza liha w futsalu mężczyzn

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

SKIF-Slid Kijów (1993/1994)

Obecny zwycięzca

HIT Kijów (2023/2024)

Najwięcej zwycięstw

MFK Szachtar Donieck (5)

Strona internetowa

Ekstra-liha ukraińska w futsalu (ukr. Екстра-ліга) – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek w futsalu na Ukrainie, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1995 roku i zarządzana przez Asocjację Klubów Futsalowych Ekstra-liha, a wcześniej przez Asocjację Futsalu Ukrainy (AMFU) i Ukraiński Związek Piłki Nożnej (FFU). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) i przeznaczone są dla 10 najlepszych krajowych klubów piłkarskich. Jej triumfator zostaje Mistrzem Ukrainy, zaś najsłabsze drużyny są relegowane do I ligi ukraińskiej. Do roku 2011 liga nazywała się Wyszcza Liha Ukrainy w futsalu (ukr. Вища ліга України з футзалу).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 roku została założona Asocjacja Futsalu ZSRR, a w strukturze Federacji Piłkarskiej ZSRR Komitet Futsalu, który organizował pierwsze mistrzostwo ZSRR w futsalu. Jednym z końcowych kolejek mistrzostw ZSRR miały miejsce na Ukrainie w Krzemieńczuku z udziałem 8 zespołów. Ukrainę prezentował klub Mechanizator Dniepropetrowsk i Syntez Krzemieńczuk.

9 marca 1993 w Dniepropetrowsku odbyła się Konferencja założycielska na której postanowiono stworzyć Asocjację Futsalu Ukrainy. Na konferencji najpierw pełniący obowiązki Prezydenta Związku Klubów Futsalowych Ukrainy Wołodymyr Kobzariew poinformował uczestników konferencji o stanie i rozwoju futsalu na Ukrainie. Następnie po dyskusji i głosowaniu (35 głosów za przy jednym głosie wstrzymującym) został zatwierdzony projekt statutu Asocjacji Futsalu Ukrainy. Na konferencji Prezesem Asocjacji Futsalu Ukrainy jednogłośnie został wybrany Hennadij Łysenczuk.

14 – 18 czerwca 1993 roku odbył się pierwszy finał Pucharu Ukrainy z udziałem ośmiu drużyn.

Pierwszą edycję rozgrywek mistrzostw Ukrainy przeprowadzono w sezonie 1993/1994 (w systemie „jesień-wiosna”)[1], a do rywalizacji przystąpiło 16 drużyn (według kolejności w końcowej tabeli): Slid Kijów (premierowy Mistrz Ukrainy), Nadija Zaporoże, Nika Dniepropetrowsk, Rita Charków, Mechanizator Dniepropetrowsk, Wodejar Krzemieńczuk, Awanhard Żółte Wody, Donbas Donieck, Inha Charków, MFK Szachtar Donieck, KrAZ Krzemieńczuk, Ometa Chersoń, Sławutycz Sławuta, Wułkan Czerkasy, Fotopryład Czerkasy, Inturist Zaporoże[2].

Skład ligi w sezonie 2024/25

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie i pozostali medaliści

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Ukraińskiej SRR

[edytuj | edytuj kod]
Sezon K T Mistrz Wicemistrz III miejsce Br. Król strzelców Uwagi
Mistrzostwa Ukraińskiej SRR (ukr. Чемпіонат УРСР з міні-футболу)
1990     1 Mechanizator Dniepropetrowsk Metałurh Switłowodsk Fakeł Lwów 7 Rusłan Hreśko (Fakeł Lwów) 5 klubów

Mistrzostwa Ukrainy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon K T Mistrz Wicemistrz III miejsce Br. Król strzelców Uwagi
Mistrzostwa Ukrainy (ukr. Чемпіонат України з міні-футболу)
1991     2 Mechanizator Dniepropetrowsk ChTI Dniepropetrowsk AhroUniwersytet Dniepropetrowsk ? Ołeksandr Jacenko (Awiator Kijów) 10 klubów
1992     1 Nadija Zaporoże Mechanizator Dniepropetrowsk MFK Orbita Zaporoże 28 Ukraina Ołeksandr Jacenko (Nadija Zaporoże) 13 klubów
Wyszcza Liha Ukrainy w futsalu (ukr. Вища ліга України з футзалу)
1993/94     1 SKIF-Slid Kijów Nadija Zaporoże Nika Dniepropetrowsk 56 Ukraina Wiktor Bakum (Awanhard Żółte Wody) 16 klubów
1994/95     1 Mechanizator Dniepropetrowsk Hirnyk Krasnohoriwka Nadija Zaporoże 63 Ukraina Ihor Moskwyczow (Hirnyk Krasnohoriwka) 14 klubów
1995/96     1 Łokomotyw Odessa Mechanizator Dniepropetrowsk DSS Zaporoże 59 Ukraina Ołeksandr Jacenko (Nadija Zaporoże) 15 klubów
1996/97     2 Łokomotyw Odessa Interkas Kijów DSS Zaporoże 48 Ukraina Ołeksandr Jacenko (Nadija Zaporoże) ? klubów
1997/98     3 Łokomotyw Odessa Interkas Kijów Winner Ford Uniwersytet Zaporoże 51 Ukraina Serhij Koridze (Łokomotyw Odessa) ? klubów
1998/99     1 Interkas Kijów Winner Ford Uniwersytet Zaporoże Zaporiżkoks Zaporoże 52 Ukraina Ihor Moskwyczow (Winner Ford Uniwersytet Zaporoże) ? klubów
1999/00     2 Interkas Kijów Zaporiżkoks Zaporoże DSS Zaporoże 80 Ukraina Serhij Koridze (Interkas Kijów) ? klubów
2000/01     1 Unisport-Budstar Kijów InterKrAZ Kijów DSS Zaporoże 34 Ukraina Ihor Moskwyczow (Zaporiżkoks Zaporoże) ? klubów
2001/02     1 Szachtar Donieck InterKrAZ Kijów DSS Zaporoże 45 Ukraina Ihor Moskwyczow (Szachtar Donieck) ? klubów
2002/03     3 InterKrAZ Kijów Szachtar Donieck DSS Zaporoże 41 Ukraina Ihor Moskwyczow (Szachtar Donieck) ? klubów
2003/04     2 Szachtar Donieck DSS Zaporoże Jenakijeweć Jenakijewe 36 Ukraina Ihor Moskwyczow (Szachtar Donieck) ? klubów
2004/05     3 Szachtar Donieck Interkas Kijów Jenakijeweć Jenakijewe 44 Ukraina Wałentyn Cwełych (Urahan Iwano-Frankiwsk) 15 klubów
2005/06     4 Szachtar Donieck Enerhija Lwów Interkas Kijów 34 Ukraina Serhij Taranczuk (Uniwer-Łoko Charków) ? klubów
2006/07     1 Enerhija Lwów Interkas Kijów Szachtar Donieck 37 Ukraina Serhij Sytin (Szachtar Donieck) ? klubów
2007/08     5 Szachtar Donieck Enerhija Lwów Jenakijeweć Jenakijewe 32 Ukraina Wałentyn Cwełych (ŁTK Ługańsk) ? klubów
2008/09     1 Tajm Lwów Szachtar Donieck Jenakijeweć Jenakijewe 38 Ukraina Maksym Pawłenko (Tajm Lwów) ? klubów
2009/10     2 Tajm Lwów Szachtar Donieck Enerhija Lwów 34 Ukraina Wałentyn Cwełych (Urahan Iwano-Frankiwsk) ? klubów
2010/11     1 Urahan Iwano-Frankiwsk Enerhija-Tajm Lwów Łokomotyw Charków 27 Brazylia Serjão (Urahan Iwano-Frankiwsk) ? klubów
Ekstra-liha (ukr. Екстра-ліга)
2011/12     2 Enerhija Lwów Łokomotyw Charków Urahan Iwano-Frankiwsk 26 Ukraina Maksym Pawłenko (Enerhija Lwów) ? klubów
2012/13     1 Łokomotyw Charków Urahan Iwano-Frankiwsk Enerhija Lwów 26 Ukraina Bohdan Swyrydow (ŁTK Ługańsk) 7 klubów; liga+playoff
2013/14     2 Łokomotyw Charków Enerhija Lwów Urahan Iwano-Frankiwsk 21 Ukraina Jewhen Rohaczow (Enerhija Lwów) 7 klubów; liga+playoff
2014/15     3 Łokomotyw Charków Sportlider+ Chmielnicki Enerhija Lwów 30 Ukraina Dmytro Kałukow (Sportlider+ Chmielnicki) 10 klubów; liga+playoff
2015/16     3 Enerhija Lwów Łokomotyw Charków Prodexim Chersoń 21 Ukraina Mychajło Grycyna (Enerhija Lwów),
Ukraina Mychajło Wolaniuk (Prodexim Chersoń)
9 klubów; liga+playoff
2016/17     1 Prodexim Chersoń Enerhija Lwów Łokomotyw Charków 22 Ukraina Mychajło Grycyna (Enerhija Lwów) 10 klubów; liga+playoff
2017/18     2 Prodexim Chersoń Enerhija Lwów Tytan Pokrowśke 26 Ukraina Ołeksandr Pediasz (Sokił/HIT) 10 klubów; liga+playoff
2018/19     3 Prodexim Chersoń Urahan Iwano-Frankiwsk HIT Kijów 20 Ukraina Artem Fareniuk (Urahan Iwano-Frankiwsk) 10 klubów; liga+playoff
2019/20     4 Prodexim Chersoń HIT Kijów Urahan Iwano-Frankiwsk 17 Ukraina Danyło Abakszyn (Urahan Iwano-Frankiwsk) 9 klubów; liga+playoff
2020/21     2 Urahan Iwano-Frankiwsk Prodexim Chersoń HIT Kijów 24 Ukraina Danyło Abakszyn (Urahan Iwano-Frankiwsk) 10 klubów; liga+playoff
2021/22[3]     Prodexim Chersoń Urahan Iwano-Frankiwsk HIT Kijów 18 Ukraina Mychajło Wolaniuk (Kardynał-Riwnestandart Równe) 9 klubów; nie dokończone
2022/23     1 HIT Kijów Urahan Iwano-Frankiwsk Kardynał-Riwnestandart Równe 33 Ukraina Jewhenij Żuk (HIT Kijów) 10 klubów; liga (2gr.)+playoff
2023/24     2 HIT Kijów Enerhija Lwów Urahan Iwano-Frankiwsk 32 Ukraina Artem Fareniuk (Urahan Iwano-Frankiwsk) 10 klubów; liga+playoff

Statystyka

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja według klubów

[edytuj | edytuj kod]

W dotychczasowej historii oficjalnych rozgrywek o Mistrzostwo Ukrainy na podium oficjalnie stawało w sumie 20 drużyn. Mistrzostwo Ukrainy zostało do tej pory zdobyte przez 12 różnych klubów. Liderem klasyfikacji jest Szachtar Donieck, który zdobył 5 tytułów mistrzowskich.

Stan na 31 maja 2024. Uwaga: z wyjątkiem rozgrywek o Puchar Ukraińskiej SRR.

Lp. Klub Miejsca na podium Zwycięskie sezony
1. Szachtar Donieck 5 3 1 2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2007/08
2. Prodexim Chersoń 4 1 1 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20
3. Enerhija Lwów 3 7 3 2006/07, 2011/12, 2015/16
4. Interkas Kijów 3 6 1 1998/99, 1999/00, 2002/03
5. Łokomotyw Charków 3 2 2 2012/13, 2013/14, 2014/15
6. Łokomotyw Odessa 3 0 0 1995/96,1996/97, 1997/08
7. Urahan Iwano-Frankiwsk 2 3 4 2010/11, 2020/21
8. HIT Kijów 2 1 2 2022/23, 2023/24
9. Tajm Lwów 2 0 0 2008/09, 2009/10
10. Mechanizator Dniepropetrowsk 1 1 0 1994/95
11. SKIF-Slid Kijów 1 0 0 1993/94
Unisport-Budstar Kijów 1 0 0 2000/01
13. Zaporiżkoks Zaporoże (Nadija) 0 2 2
14. DSS Zaporoże 0 1 6
15. Winner Ford Uniwersytet Zaporoże 0 1 1
16. Hirnyk Krasnohoriwka 0 1 0
Sportlider+ Chmielnicki 0 1 0
18. Jenakijeweć Jenakijewe 0 0 4
19. Nika Dniepropetrowsk 0 0 1
Kardynał Równe 0 0 1
Tytan Pokrowśke 0 0 1

Klasyfikacja według miast

[edytuj | edytuj kod]

Siedziby klubów: Stan na 31 maja 2024.

Miasto Liczba tytułów Kluby
Kijów 7 Interkas Kijów (3), HIT Kijów (2), SKIF-Slid Kijów (1), Unisport-Budstar Kijów (1)
Donieck 5 Szachtar Donieck (5)
Lwów Enerhija Lwów (3), Tajm Lwów (2)
Chersoń 4 Prodexim Chersoń (4)
Charków 3 Łokomotyw Charków (3)
Odessa Łokomotyw Odessa (3)
Iwano-Frankiwsk 2 Urahan Iwano-Frankiwsk (2)
Dniepr 1 Mechanizator Dniepropetrowsk (1)

Uczestnicy

[edytuj | edytuj kod]

Są 77 zespołów, które wzięli udział w 33 sezonach Mistrzostw Ukrainy, które były prowadzone od 1992 aż do sezonu 2024/25 łącznie. Żadna z drużyn nie była obecna w każdym w każdej edycji.

Pogrubione zespoły biorące udział w sezonie 2024/25.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Історія Екстра-Ліги | Хмельницький футзальний клуб "Спортлідер+"
  2. Страницы истории футзала в Украине (Владимир Братусь) – proza.ru
  3. 24 lutego 2022 roku zawody zostały zawieszone w związku z inwazją Rosji na Ukrainę na pełną skalę. 31 maja 2022 roku zatwierdzono decyzję o wcześniejszym zakończeniu sezonu bez wyłonienia zwycięzców

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]