Przejdź do zawartości

Ichirō Ozawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ichirō Ozawa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1942
Shitaya (dzisiejsze Taitō), Tokio

Przewodniczący Partii Demokratycznej
Okres

od 7 kwietnia 2006
do 16 maja 2009

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Seiji Maehara

Następca

Yukio Hatoyama

Przewodniczący Partii
Okres

od 1995
do 1997

Przynależność polityczna

Partia Nowa Granica

Poprzednik

Toshiki Kaifu

Następca

partię rozwiązano

Minister Spraw Wewnętrznych
Okres

od 1985
do 1986

Przynależność polityczna

Partia Liberalno-Demokratyczna

Poprzednik

Tōru Furuya

Następca

Nobuyuki Hanashi

podpis
Strona internetowa

Ichirō Ozawa (jap. 小沢一郎 Ozawa Ichirō; ur. 24 maja 1942), japoński polityk, były członek Partii Liberalno-Demokratycznej, były lider Partii Nowa Granica i Partii Liberalnej. Jest jedną z najważniejszych postaci japońskiej polityki ostatnich dekad. W latach 2006–2009 przewodniczący Partii Demokratycznej, największej partii opozycyjnej.

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Ozawa urodził się w 1942 w Shitaya (dzisiejsze Taitō) w Tokio. Studiował ekonomię na Uniwersytecie Keiō. Po raz pierwszy w skład Izby Reprezentantów został wybrany w 1969, będąc zwolennikiem premiera Kakuei Tanaki. W latach 80. był dobrze znany, jawiąc się razem z Tsutomu Hatą i Ryūtarō Hashimoto jako nowa generacja przywódców PLD. Jego rywalizacja z Hashimoto była szczególnie widoczna i określana przez prasę mianem wojny Ichi-Ryu.

Po latach zasiadania w kluczowych komisjach parlamentarnych, Ozawa w 1985 otrzymał pierwszą ministerialną nominację zostając ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Yasuhiro Nakasone. W 1989 został sekretarzem generalnym Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD). Ozawa był zdecydowanym zwolennikiem reform politycznych, dlatego też był sfrustrowany japońską biernością w polityce zagranicznej, widoczną szczególnie w czasie I wojny w Zatoce w 1990.

Wyjście z PLD

[edytuj | edytuj kod]

Dzięki umiejętności stawiania właściwych kroków, pozycja Ozawy wewnątrz PLD szybko wzrastała. Doprowadziło to do powstania przeciwko jego osobie kilku frakcji. Starsi liderzy sceptycznie podchodzili do jego zdolności, widząc w nim głównie młodego karierowicza.

Ozawa związał się w tym czasie z dawnym sprzymierzeńcem Tsutomu Hatą. W 1993 Ozawa i Hata nieoczekiwanie wystąpili z PLD razem z 44 innymi posłami tej partii i założyli Japońską Partię Odnowy. W ten sposób zakończył się okres 38-letniej dominacji Partii Liberalno-Demokratycznej w japońskiej polityce.

Koalicja

[edytuj | edytuj kod]

Odejście Ozawy z PLD spowodowało utratę przez nią większości w parlamencie. Wykorzystując to, Ozawa doprowadził do powstania koalicji 4 partii i jego Japońskiej Partii Odnowy, dysponującą wymaganą większością głosów. Na czele nowego rządu stanął Morihiro Hosokawa, lider koalicyjnej Japońskiej Nowej Partii.

Ozawa postrzegany był jako główna siła i główny rozgrywający w koalicji. W 1993 opublikował swój program polityczny, który zamieścił w książce pt. "Plan dla nowej Japonii". Zawarł w niej plan politycznych i wojskowych reform, które miały przemienić Japonię w normalny naród. Publikacja wzbudziła znaczne zainteresowanie w kraju i za granicą. Ozawa postulował m.in. bardziej zdecydowaną postawę Japonii w sprawach międzynarodowych

Zdecydowane poglądy i ostre przywództwo Ozawy nie podobało się jednak koalicjantom i spowodowało tarcie z Japońską Partią Socjalistyczną. Ostatecznie partia ta opuściła szeregi koalicji w czerwcu 1994, co doprowadziło rząd do upadku. Władzę przejęła ponownie PLD w koalicji razem z socjalistami.

W 1994 Japońska Partia Odnowy połączyła się z Partią Nowa Granica. W 1995 Ozawa został jej liderem.

Partia Liberalna

[edytuj | edytuj kod]

Autokratyczny styl przywództwa Ozawy ponowne doprowadził do odwrócenia się od niego dawnych sojuszników. W 1996 partię opuścił Tsutomu Hata. W 1998 Ozawa rozwiązał Partię Nowa Granica i w jej miejsce utworzył Partię Liberalną. Partia Liberalna przystąpiła do szerokiej opozycji przeciw rządzącej Partii Liberalno-Demokratycznej.

Partia Demokratyczna

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 Partia Liberalna przyłączyła się do Partii Demokratycznej, największej partii opozycyjnej. 7 kwietnia 2006 Ichirō Ozawa został wybrany przewodniczącym Partii Demokratycznej i jednocześnie stał się liderem opozycji.

11 maja 2009 Ichirō Ozawa ogłosił rezygnację ze stanowiska przewodniczącego Partii Demokratycznej. Jego rezygnacja była następstwem skandalu finansowego w partii. Jeden z doradców Ozawy został oskarżony o przyjęcie nielegalnych środków w wysokości 21 mln jenów od jednej z japońskich firm, przeznaczonych na finansowanie działalności i kampanii wyborczej Partii Demokratycznej[1]. 16 maja 2009 jego następcą został wybrany Yukio Hatoyama[2].

4 września 2009 Ozawa objął stanowisko sekretarza generalnego Partii Demokratycznej[3], które zajmował do czasu rezygnacji z urzędu przez premiera Yukio Hatoyamę 8 czerwca 2010.

Po przegranych przez Partię Demokratyczną wyborach do Izby Radców, 14 września 2010 wziął udział w wyborach nowego przewodniczącego partii. Przegrał jednak z premierem Naoto Kanem, stosunkiem głosów 721 do 491[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Japan's opposition leader to quit", BBC News, 11 maja 2009.
  2. "Japan opposition leader selected", BBC News, 16 maja 2009.
  3. DPJ picks Ozawa as new secretary general. The Mainichi Daily News, 4 września 2009. [dostęp 2009-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)]. (ang.).
  4. Japan PM Naoto Kan survives leadership challenge. BBC News, 14 września 2010. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]