Ignacy Badeni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Badeni
Data urodzenia

1786

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1859
Warszawa

Zawód, zajęcie

urzędnik, tłumacz i literat

Faksymile
Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie)
Nagrobek Ignacego Badeni na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Ignacy Badeni (ur. w 1786; zm. 3 stycznia 1859 w Warszawie) – członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego w 1830[1], dyrektor Wydziału Wyznań i Oświecenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego Królestwa Polskiego w 1834 roku[2], radca stanu, dyrektor generalny Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku[3], członek Komisji Emerytalnej przy Radzie Stanu w 1829 roku[4], prezes Komisji Wojewódzkiej Województwa Sandomierskiego w latach 1817–1821[5][6], radca tajny rządu, właściciel ziemski, pisarz i tłumacz (z języka francuskiego i łaciny).

Zarys biograficzny[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1786 w rodzinie arystokratycznej pieczętującej się herbem Bończa, jego rodzicami byli rejent koronny Stanisław Adam Badeni i Katarzyna z hr. Stadnickich[7].

1 sierpnia 1812 wziął w krakowskim Kościele Mariackim ślub z Julią Agnieszką Colonna-Walewską, para doczekała się dwóch synów (Atanazy i Seweryn) i dwóch córek (Celina i Rozalia)[7].

Jako radca prefektury departamentu krakowskiego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego w 1812 roku[8].

W latach 1826–1835 (z przerwą po powstaniu listopadowym) pełnił funkcję dyrektora finansowego (dyrektora funduszów duchownych i edukacyjnych) Komisji Rządowej Wyznań i Oświecenia Publicznego[9][7]. Następnie służył jako dyrektor wydziału administracji ogólnej w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych[7][10]. W latach 1837–1838 wystawił przy Placu Krasińskich w Warszawie okazały pałac dla swojej rodziny[11].

Odznaczony Orderem św. Stanisława I klasy oraz Orderem św. Włodzimierza III klasy[7]. Był członkiem honorowym Towarzystwa Naukowego Krakowskiego[7][12].

Zmarł 3 listopada 1859 w Warszawie, jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera pod katakumbami, rząd 1, miejsce 41)[7].

Grób Ignacego Badeniego na Starych Powązkach

Ważniejsze prace literackie[13][edytuj | edytuj kod]

Prace własne[edytuj | edytuj kod]

  • Nekrolog dla Hugona Kołłątaia czytany na posiedzeniu publicznem Tow: Nauk: Krak: w dniu 15 lipca 1817. roku iako dniu, obchodzoney Rocznicy założenia Akademii Krakowskiey (wyd. 1818)
  • Dumania nad prawdą o duszy i Bogu (rozmyślania religijne, wyd. 1858)

Przekłady[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 20.
  2. Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 164.
  3. Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 26.
  4. Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1830, Warszawa 1829, s. 126.
  5. od kwietnia do czerwca 1817 roku p.o. prezesa
  6. Ireneusz Ihnatowicz, Andrzej Biernat, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 596.
  7. a b c d e f g Minakowski 2016 ↓.
  8. Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 4, s. 30.
  9. Faleński 1964 ↓, s. 100.
  10. Dynner 2014 ↓, s. 61.
  11. Kraushar 1925 ↓, s. 21-22.
  12. Kojsiewicz 1843 ↓, s. 330.
  13. Dane z katalogu BN

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]