Ignacy Feliks Morawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Feliks Morawski
Ilustracja
Herb
Dąbrowa
Rodzina

Morawscy herbu Dąbrowa

Data urodzenia

1744

Data i miejsce śmierci

7 marca 1790
Nieśwież

Ojciec

Michał Morawski

Matka

Katarzyna Mirowska

Żona

Teofilia Konstancja Radziwiłł

Dzieci

Karol
Duklana
Katarzyna

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Lwa Palatyńskiego

Ignacy Feliks Morawski herbu Dąbrowa (ur. w 1744 roku – zm. 7 marca 1790 w Nieświeżu) – generał major armii Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1768 roku, generał major komenderujący w 2. Dywizji Litewskiej w 1777 roku, generał lejtnant 2. Dywizji Litewskiej w 1783 roku, rotmistrz 1. Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1783-1784, pisarz wielki litewski w latach 1783-1787, poseł z województwa podlaskiego na sejm w 1767 i 1780. Uczestnik konfederacji radomskiej.

Był synem Michała, skarbnika nurskiego, i Katarzyny z Mirowickich, którzy byli klientami Radziwiłłów z Nieświeża. Ignacy został oficerem milicji nadwornej Radziwiłłów. W 1764 roku walczył jako kornet (podchorąży) huzarów w oddziałach księcia Karola Radziwiłła "Panie Kochanku" przeciwko rosyjskiej interwencji w polską elekcję, biorąc udział w bitwie pod Słonimem. Tuż po tej bitwie tej został mężem siostry księcia, Teofilii Konstancji Radziwiłłówny, również uczestniczki bitwy, co stanowiło głośny mezalians, lecz zapewniło mu drogę do wyższych urzędów[1].

Pochowany w Nieświeżu. Był ojcem generała Karola Morawskiego.

W 1784 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1777 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława. Odznaczony bawarskim Orderem Lwa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zofia Zielińska, Ignacy Feliks Morawski w Polski Słownik Biograficzny t. XXI wyd.1976 wersja elektroniczna
  • Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003,
  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008
  • Henryk P. Kosk, Generalicja polska t. II, Pruszków 2001
  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepospolita kobieta. Teofila Konstancja z Radziwiłłów Morawska (1738-1807) [online], www.wilanow-palac.pl [dostęp 2023-01-26].