Imangali Bałtabanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Imangali Bałtabanow
Имангали Балтабанов
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1925
Obwód aktobski, ZSRR

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1945
k. Opola, Polska

Przebieg służby
Lata służby

1943–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

289. pułk strzelców

Stanowiska

dowódca działonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Imangali Taukeszewicz Bałtabanow (ros. Имангали Таукешевич Балтабанов, kaz. Иманғали Тәукешұлы Балтабанов; ur. 10 kwietnia 1925 w aule Kok-Utkeł w obwodzie aktiubińskim, zm. 26 lutego 1945 na Śląsku) – radziecki żołnierz, sierżant, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kazachskiego hodowcy bydła. Wcześnie stracił rodziców, wychowywał się u wuja. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował w brygadzie kołchozu, w wieku 16 lat skończył kursy traktorzystów i zaczął pracę jako traktorzysta.

W 1943 został powołany do Armii Czerwonej i po krótkim przysposobieniu skierowany na front, na początku walczył pod Leningradem. Szczególnie wyróżnił się podczas forsowania Odry i walkach o utrzymanie przyczółka na zachodnim brzegu na południe od Opola na początku 1945 jako dowódca działonu 289. pułku strzelców 120. Dywizji Strzeleckiej w składzie 21 Armii i 1 Frontu Ukraińskiego w stopniu sierżanta. 25 stycznia 1945 w walkach o przyczółek na zachodnim brzegu Odry ogniem z karabinu maszynowego zabił kilkudziesięciu niemieckich żołnierzy i oficerów, został ranny i kontuzjowany, jednak nie opuścił pola walki. Zginął w dalszych walkach. Był odznaczony Medalem „Za Odwagę”. Został pochowany na południowy zachód od Opola, po wojnie jego grób przeniesiono do Bolesławic. 10 kwietnia 1945 pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina. W jego rodzinnej wsi jego imieniem nazwano ulicę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]