Imperium Mali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Imperium Mali
Manden Kurufa
1235–1645
Położenie
Stolica

Niani

Ustrój polityczny

monarchia

Pierwszy mansa

Sundiata Keïta

Ostatni mansa

Mama Maghan

Powierzchnia
 • całkowita


1,138,041 km²

Liczba ludności
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


20,000,000
17 osób/km²

Waluta

Złoto, sól, miedź, porcelanki

Data powstania

1235

Data likwidacji

1645

Imperium Maliśredniowieczne państwo ludu Mande w Afryce Zachodniej istniejące w latach 1235-1645[1]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Imperium zostało założone przez Sundiatę Keitę, późniejszego króla (mansę), i słynęło z bogactwa i hojności jego władców. Obejmowało ono większą część zachodniej części regionu Sudan, a na jego terytorium koncentrowały się szlaki handlowe łączące Afrykę północną z krajami subsaharyjskimi.

Szczytowy okres potęgi Mali przypada na okres rządów mansy Kankana Musy I w 1 poł. XIV w. – znany ze swej wyprawy do Mekki i Kairu, przeprowadził podbój szeregu sąsiednich krajów (m.in. Songhaju) a także doprowadził swój kraj do rozkwitu gospodarczego (głównie dzięki handlowi), naukowego i kulturalnego (centrum piśmiennictwa stało się Timbuktu). Imperium Mali miało olbrzymi wpływ na kulturę zachodniej Afryki pozwalając na rozpowszechnienie jego języka, praw i obyczajów wzdłuż rzeki Niger. Z połowy XIV w. pochodzi opis Mali, sporządzony przez arabskiego podróżnika Ibn Battutę. Od tego momentu także datuje się upadek potęgi Mali, którego kluczowymi momentami były porażki w starciach z państwem Songhaj w 2. połowie XV w. i Marokiem pod koniec XVI w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 22 ciekawostki o Imperium Mali [online], ciekawostki.online [dostęp 2023-07-09] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Arnold, Władysław Kurkiewicz, Adam Tatomir, Wiesław Żurawski: Dzieje świata. Wyd. II. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1976, s. 266–267.