Indazol

Indazol
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
PIN	1H-indazol
	Inne nazwy i oznaczenia
	benzylopirazol
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C7H6N2
Masa molowa	118,14 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	271-44-3
PubChem	9221
SMILES
	C1=CC=C2C(=C1)C=NN2
InChI
	InChI=1S/C7H6N2/c1-2-4-7-6(3-1)5-8-9-7/h1-5H,(H,8,9)
	InChIKey
	BAXOFTOLAUCFNW-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,827 g/kg (20 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w etanolu i eterze dietylowym
Temperatura topnienia	(146,1 ± 0,6) °C
Temperatura wrzenia	269 °C
logP	1,77
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-01-16]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS	NK7745000
Dawka śmiertelna	LD50 440 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Indazol – organiczny aromatyczny związek heterocykliczny, zbudowany ze sprzężonych pierścieni benzenowego i pirazolowego. Można go otrzymać z o-toluidyny, która pod wpływem azotynu izopentylu, bezwodnika octowego i octanu potasu przekształca się do nietrwałej soli diazoniowej, bardzo łatwo cyklizującej do acetyloindazolu. W ostatnim etapie usuwa się grupę acetylową poprzez hydrolizę w środowisku kwasowym^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ P-25.2.1 Zachowane nazwy używane dla macierzystych składników i jako składniki przyłączone, [w:] Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenklatura związków organicznych. Rekomendacje IUPAC i nazwy preferowane 2013, Komisja Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (tłum.), wyd. 5, Narodowy Komitet Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, [2023], s. 201 .
↑ ^a ^b ^c ^d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-318, 5-154, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b 1H-Indazole, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2020-01-16] (ang.).
↑ UrszulaU. Wrzeciono UrszulaU., Ćwiczenia z chemii organicznej. Część I. Preparatyka organiczna, Poznań: Wydawnictwa Uczelniane Akademii Medycznej, 1991, OCLC 812676793 .