Irina Iłowajskaja-Alberti

Irina Aleksiejewna Iłowajskaja-Alberti (ros. Ири́на Алексе́евна Илова́йская-Альбе́рти), (ur. 5 grudnia 1924 w Belgradzie, w Królestwie Serbii, zm. 4 kwietnia 2000 w Küninstein im Taunus, w Niemczech) – dziennikarka, działaczka antykomunistyczna oraz wydawczyni rosyjskojęzycznego tygodnika "Russkaja mysł" ukazującego się w Paryżu.

Życiorys

Jej rodzice pochodzili z Rosji, wyemigrowali do Serbii w czasie rewolucji (1917), tam urodziła się Irina Iłowajskaja. Od najmłodszych lat była osobą bardzo religijną. Już jako uczennica zaangażowana była w działalność kościelną. W tym okresie poznała wybitnego teologa rosyjskiego, pochodzącego z Odessy, Gieorgija Fłorowskiego.

Ukończyła italianistykę na Uniwersytecie w Belgradzie. Po zakończeniu studiów, w obliczu przejęcia władzy przez komunistów w Jugosławii, przez Austrię wyemigrowała do Włoch. W tym czasie była już żoną włoskiego dyplomaty Edgardo Giorgi-Alberti.

W kolejnych latach małżonkowie mieszkali w różnych krajach: Czechosłowacji, Austrii, Grecji, Niemczech, Francji, a nawet Wenezueli.

W 1967 r. Iłowajskaja rozpoczęła pracę rozgłośni Radia Wolna Europa. Dekadę później, już po śmierci męża, staje się najbliższą współpracowniczką Aleksandra Sołżenicyna, w okresie kiedy ten mieszkał w Vermont (USA). Przyjaźniła się także z wieloma myślicielami religijnymi i intelektualistami tamtego okresu, nie tylko pochodzącymi z emigracji rosyjskiej, m.in. z Andriejem Sacharowem czy Janen Pawłem II.

Pod koniec lat 70. Iłowajskaja powróciła do Europy i została redaktorką naczelną, wydawanego w Paryżu, dziennika rosyjskojęzycznego „Russkaja mysł’”, który pod jej kierownictwem zyskiwał sobie coraz większą popularność w całej Europie, a także w samej Rosji. W okresie działalności Iłowajskajej-Alberti został przekształcony w tygodnik poruszający zagadnienia z zakresu życia politycznego, społecznego oraz religijnego. W kolejnej dekadzie Iłowajskaja-Alberti założyła ogólno-chrześcijańską rozgłośnię (działającą do dziś) „Błagowiest” (Dobra Nowina), której programy dotyczące zarówno kręgu Kościoła prawosławnego jak i katolickiego nadawane były z Francji i Belgii a docierały na całe terytorium ZSRR.

Po upadku komunizmu, w 1991 roku, rozpoczęła pracę w demokratycznej Rosji. Kilka lat później otwarła w Moskwie kolejną rozgłośnię radiową zajmującą się tematyka religijną, „Sofija”. Rok przed śmiercią, Iłowajskajej-Alberti, została wybrana wiceprezydent Międzynarodowego Stowarzyszenia Prasy Rosyjskiej, a „Russkaja mysł’” została, przez ówczesnego prezydenta Federacji Rosyjskiej, Borysa Jelcyna, nagrodzona za długoletnia działalność i cenny wkład w rozwój prasy rosyjskojęzycznej za granicą.

Wraz z upływem lat Iłowajskaja-Alberti coraz bardziej zbliżała się do Kościoła katolickiego nie dokonując jednak oficjalnej konwersji uznając się za członkinię uniwersalnego kościoła chrześcijańskiego. Została pochowana na cmentarzu w miejscowości Bevagna we Włoszech, obok swojego męża i syna. W rok po jej śmierci, w Rzymie, powstała Międzynarodowa Fundacja Imienia Iriny Alberti mająca na celu kontynuacje jej dzieła.

Linki zewnętrzne

http://radio-blagovest.ru/