Przejdź do zawartości

Iwan Gierasimow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Gierasimow
Иван Александрович Герасимов
ilustracja
generał armii generał armii
Pełne imię i nazwisko

Iwan Aleksandrowicz Gierasimow

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1921
Pietrowka w Baszkiria

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 2008
Kijów

Przebieg służby
Lata służby

1938–1992

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Bohater Ukrainy „Orderu Państwa” Order Bohdana Chmielnickiego I klasy (Ukraina) Order Bohdana Chmielnickiego II klasy (Ukraina) Order Bohdana Chmielnickiego III klasy (Ukraina) Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)

Iwan Aleksandrowicz Gierasimow (ros. Иван Александрович Герасимов; ur. 8 sierpnia 1921 w Pietrowce w Baszkirii, zm. 4 czerwca 2008 w Kijowie) – radziecki generał armii, polityk KPZR i Komunistycznej Partii Ukrainy, Bohater Ukrainy, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 8., 9., 10. i 11. kadencji i deputowany Rady Najwyższej Ukrainy 4. kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1938–1940 elew oficerskiej szkoły broni pancernej w Uljanowsku, potem został dowódcą plutonu czołgów w Odeskim Okręgu Wojskowym. Od 1941 walczył na Froncie Południowo-Zachodnim (Ukraina) oraz Froncie Północnokaukaskim, a pod koniec wojny na Dalekim Wschodzie jako szef sztabu brygady czołgów. Po wojnie został dowódcą pułku czołgów w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. W latach 1950–1955 studiował w Akademii Wojsk Pancernych, po czym został zastępcą dowódcy, a następnie dowódcą dywizji w Kijowskim Okręgu Wojskowym. 1966-1968 zastępca dowódcy, a 1968–1971 dowódca 1 Gwardyjskiej Armii w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech (NRD). W latach 1971–1972 dowódca Karpackiego Okręgu Wojskowego. W latach 1972–1975 dowódca Północnej Grupy Wojsk stacjonującej w Polsce. W latach 1975–1984 dowódca Kijowskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1984–1990 głównodowodzący wojsk kierunku południowo-zachodniego. W latach 1990–1992 główny inspektor Inspektoratu Ministerstwa Obrony. W latach 1976–1986 zastępca członka, a 1986–1991 członek Komitetu Centralnego KPZR. W latach 1971–1991 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR. Członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Ukrainy. W 1998 kandydował na deputowanego Rady Najwyższej Ukrainy z listy partii komunistycznej, w wyborach parlamentarnych w 2002 uzyskał mandat. Od 2006 zastępca przewodniczącego parlamentu Ukrainy. Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]