Izaak Menachem Mendel Danziger
| Data urodzenia |
1880 |
|---|---|
| Data śmierci |
1943 |
| Cadyk chasydzkiej dynastii Aleksander | |
| Okres sprawowania |
1923–1940 |
| Wyznanie | |
Izaak Menachem Mendel Danziger (ur. 1880 w Aleksandrowie Łódzkim, zm. 1943 w Treblince) – rabin, czwarty cadyk chasydzkiej dynastii Aleksander.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Szmuela Cwi Hirsza Danzigera, wnukiem Jechiela Danzigera i prawnukiem Szragi Fajwla Danzigera z Grójca, założyciela dynastii. Po śmierci swego ojca w 1923 roku został cadykiem w Aleksandrowie Łódzkim. Jego zasługą była rozbudowa wielu szkół religijnych w Łodzi i Aleksandrowie. W przeciwieństwie do wielu przywódców chasydzkich nie interesował się działalnością polityczną[1]. Był autorem dzieła Akeidas Jicchok.
Podczas II wojny światowej nie zgodził się na wyjazd do Palestyny. Zdążył opuścić Aleksandrów przed wysiedleniem w styczniu 1940 roku. Początkowo ukrywał się w Łodzi, u jednego ze swoich chasydów przy ulicy Piotrkowskiej. Aby nie rzucać się w oczy, nosił polski strój, nie zgolił jednak brody, którą podobno zakrywał chusteczką. Gdy zaczęło poszukiwać go Gestapo, przewieziono go wraz z najbliższą rodziną do Warszawy. Latem 1940 roku zamieszkał w Otwocku. Następnie został przesiedlony do warszawskiego getta. W 1943 roku został wywieziony do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginął[2].
Jego następcą został Jehuda Mosze Tyberg-Danziger, zięć Becalela Jaira Danzigera z Łodzi, który przeniósł siedzibę dynastii do Bene Berak.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alina Cała, Hanna Węgrzynek, Gabriela Zalewska: Historia i kultura Żydów polskich. Słownik. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 2000. ISBN 83-02-07813-1. OCLC 46866519.
- ↑ Tomasz Pietras: Nasi chasydzi - żydowskie dzieje Aleksandrowa Łódzkiego. [dostęp 2009-02-25]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Izaak Menachem Mendel Danziger na portalu Wirtualny Sztetl