Józef Łach (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Łach
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1948
Gorzków

doktor habilitowany nauk teologicznych
Specjalność: teologia biblijna
Alma Mater

Uniwersytet Rzeszowski

Doktorat

1978 – teologia
Papieski Wydział Teologiczny w Krakowie

Doktorat

1989 – prawa państwowe
Akademia Teologii Katolickiej

Habilitacja

1992 – teologia
ATK

duchowny, dr hab., profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Rzeszowskiego

Józef Błażej Łach (ur. 28 kwietnia 1948 w Gorzkowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Rzeszowskiego, biblista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z parafii Brzeźnica koło Bochni. Jego stryjem jest biblista ks. Jan Łach. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie 28 maja 1972 z rąk bpa Jerzego Ablewicza. W tym samym roku uzyskał tytuł magistra na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Po święceniach pracował jako wikariusz i katecheta w diecezji tarnowskiej (1972-1985) oraz w diecezji szczecińsko-kamieńskiej (1985-1989), po czym podjął pracę duszpasterską wśród Polonii w Austrii (1989-1996). W 1975 otrzymał stopień licencjata teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Uzyskał stopień doktora teologii w 1978 (Papieski Wydział Teologiczny w Krakowie – prawa kościelne) oraz w 1989 (Akademia Teologii Katolickiej – prawa państwowe). Habilitację uzyskał na ATK w 1992[1].

Podjąwszy pracę duszpasterską w diecezji szczecińsko-kamieńskiej, wykładał w Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie oraz w miejscowej filii Instytutu Studiów nad Rodziną ATK. W latach 1996-1998 przebywał dwa lata na urlopie zdrowotnym. W roku akademickim 1998/1999 wykładał w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Karmelitów w Krakowie, a w latach 1999-2003 pracował jako adiunkt w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej "Ignatianum" w Krakowie. W lutym 2003 został zatrudniony w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym Uniwersytetu Rzeszowskiego. W roku akademickim 2006/2007 prowadził także wykłady w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Redemptorystów w Tuchowie, zaś w drugim semestrze roku akademickiego 2007/2008 wykład monograficzny na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II – Sekcja w Tarnowie[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Stary Testament o swoich największych postaciach (2002)
  • Ewangelie wczoraj i dziś (2002)
  • Człowiek a kultura (2004)
  • Paweł z Tarsu, apostoł "nieznanego Boga" (2008)
  • Księgi Ludu Bożego Starego Przymierza: Piecioksiąg, Prorocy, Pisma : ujęcie teologiczno-praktyczne (2018)
  • Księgi nowego przymierza: Ewangelie, Dzieje Apostolskie, Listy, Apokalipsa : ujęcie teologiczno-chrystologiczno-praktyczne (2020)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Waldemar Chrostowski, "Księgi 1-2 Królów : wstęp – przekład z oryginału – komentarz – ekskursy", red. Józef Błażej Łach, Poznań 2007: [recenzja], „Collectanea Theologica” (78(4)), 2008, s. 199.
  2. NUKAT | Prosto do informacji – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych [online], katalog.nukat.edu.pl [dostęp 2022-04-20] (ang.).