Przejdź do zawartości

Józef Ziemiański (podpułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Ziemiański
Ilustracja
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1890
Jasionów

Przebieg służby
Lata służby

1913–1938

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

5 pułk artylerii ciężkiej

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola

Józef Ziemiański[a] (ur. 22 grudnia 1890 w Jasionowie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Jasionowie, w ówczesnym powiecie brzozowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kaspra i Marii z Niezgodzkich[2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. pułk artylerii polowej nr 24. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1916, a na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1917 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej[3][4].

9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Służył wówczas w 4 pułku artylerii polowej[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 150. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był nadal 4 pap[6]. Później został przeniesiony do 19 pułku artylerii polowej w Nowej Wilejce na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy III dywizjonu w Lidzie[7][8]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy III dywizjonu[10]. W marcu 1932 został przeniesiony do 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie na stanowisko kwatermistrza[11][12].

Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1938 i 2. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Był to tzw. „awans emerytalny” związany z przeniesieniem w stan spoczynku[13]. Z dniem 31 grudnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku[2]. W styczniu 1939 mieszkał w Wieliczce przy ul. Kochanowskiego 1[2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
austro-węgierskie
  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Józef I Ziemiański”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 751, 817, 1840, 1842.
  2. a b c Józef Ziemiański. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.1-65 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-28].
  3. Ranglisten 1917 ↓, s. 894, 934.
  4. Ranglisten 1918 ↓, s. 1104, 1161.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 15 września 1920, s. 860.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 194.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 751, 817.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 672, 741.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 120.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 393, 456.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 236.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 705.
  13. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 682.
  14. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181.
  15. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  16. a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 1161.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]