Józef Zychowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Zychowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1895
Solec Górny

Data i miejsce śmierci

20 października 1985
Gołdap

Poseł I kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 listopada 1952
do 20 listopada 1956

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Józef Zychowicz (ur. 19 lutego 1895 w Solcu Górnym w powiecie iłżeckim, zm. 20 października 1985 w Gołdapi) – polski działacz chłopski, poseł na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Lata 1909–1914 spędził w Niemczech z tytułu emigracji zarobkowej. W 1914 zmobilizowany do armii rosyjskiej; dostał się w 1915 do niewoli niemieckiej, w której przebywał do 1918. W wolnej Polsce osiadł we Władysławowie w powiecie Sokołów Podlaski, gdzie w 1922 został prezesem koła powiatowego Stronnictwa Ludowego [tak w biogramie w „Gazecie Białostockiej” – przyp. Wiki]. Brał udział w strajkach chłopskich w 1937, za co odebrano mu gospodarstwo. W 1938 osiadł w Adamowie koło Mielnika nad Bugiem, gdzie zatrudnił się jako palacz w terpentyniarni. Po włączeniu Mazur w skład Polski w 1948 przeprowadził się na ziemie odzyskane i zamieszkał w Gołdapi, gdzie pracował jako cieśla w Zarządzie Drogowym. Był jednym z założycieli koła Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Gołdapi. Pełnił funkcję sekretarza Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL w Białymstoku. W latach 1952–1956 pełnił mandat posła na Sejm PRL I kadencji z okręgu Łomża, zasiadając w Komisji Rolnictwa.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (22 lipca 1954) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (7 czerwca 1957).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]