Język bati (austronezyjski)
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3500 (1989) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bvt | ||
| IETF | bvt | ||
| Glottolog | bati1253 | ||
| Ethnologue | bvt | ||
| BPS | 0661 4 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bati, także gah[1] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji. Według danych z 1989 r. posługuje się nim 3500 osób[1][2].
Jego użytkownicy zamieszkują obszar pomiędzy miejscowościami Kian Darat i Keleser we wschodniej części wyspy Seram[1]. Bywa uważany za dialekt języka geser-gorom, przy czym jego użytkownicy mają odrębną tożsamość językową[3][4]. Lokalnie bywa określany mianem minak esi („język górski”)[5]. Społeczność Bati słynie z przywiązania do wierzeń tradycyjnych[5], niechętnie udziela informacji nt. swojego języka i kultury[2].
Wiele osób deklaruje również znajomość geser-gorom[3].
Język bati nie wykształcił piśmiennictwa[1]. Alfred R. Wallace opisał go w postaci listy słownictwa w swojej książce The Malay Archipelago, opublikowanej w 1869 r.[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bati, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Loski i Loski 1989 ↓, s. 129.
- ↑ a b Loski i Loski 1989 ↓, s. 128.
- ↑ Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 69. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-31]. (indonez.).
- ↑ a b Roy Ellen, On the Edge of the Banda Zone: Past and Present in the Social Organization of a Moluccan Trading Network, Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 2003, s. 61, ISBN 978-0-8248-4460-8, OCLC 1013937123, JSTOR: j.ctvvmxq8 [dostęp 2023-08-03] (ang.).
- ↑ Loski i Loski 1989 ↓, s. 129, 136.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- James T. Collins. Linguistic Research in Maluku: A Report of Recent Field Work. „Oceanic Linguistics”. 21 (1/2), s. 73–146, 1982. DOI: 10.2307/3623155. ISSN 0029-8115. OCLC 6015221068. JSTOR: 3623155. (ang.).
- Russel A. Loski, Gail M. Loski: The Languages Indigenous to Eastern Seram and Adjacent Islands. W: Wyn D. Laidig (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 6: Maluku. Summer Institute of Linguistics, 1989, s. 103–141. [dostęp 2023-08-01]. (ang.).