Język kreolski Wysp Świętego Tomasza i Książęcej
Wygląd
Język kreolski Wysp Świętego Tomasza i Książęcej (port. são-tomense) – język kreolski na bazie portugalskiego, używany przez około 70 tysięcy mieszkańców Wyspy Św. Tomasza i Wyspy Książęcej, różniący się znacznie pod względem zasobu leksykalnego od języków kreolskich z Gwinei Bissau oraz Wysp Zielonego Przylądka[1]. Substratem są głównie języki należące do grupy kwa i zachodniego bantu. Posiada kilka odmian – forro, angolar i moncó. Większość użytkowników zna również standardowy język portugalski.
Cechy charakterystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Wypadnięcie interwokalicznego „nh”, np. portugalskie dinheiro wymawiane jest jako „dżelu”;
- Zmiany wymowy fonemu „r”, np. irmão wymawia się jako „limó”;
- Tworzenie czasów gramatycznych za pomocą partykuł cá („tutaj”) dla czasu teraźniejszego, zá (z portugalskiego já „już”), dla wyrażenia czasu przeszłego, oraz gá bi dla czasu przyszłego[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Sãotomense, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Barbara Hlibowicka-Węglarz: Język portugalski w świecie wczoraj i dziś, s. 30.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Barbara Hlibowicka-Węglarz: Język portugalski w świecie wczoraj i dziś, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2003 ISBN 83-227-2066-1.