Język kreolski Wysp Świętego Tomasza i Książęcej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj

Język kreolski Wysp Świętego Tomasza i Książęcej, port. são-tomense – język kreolski na bazie portugalskiego, używany przez około 70 tysięcy mieszkańców Wyspy Św. Tomasza i Wyspy Książęcej, różniący się znacznie pod względem zasobu leksykalnego od dialektów kreolskich z Gwinei Bissau oraz Wysp Zielonego Przylądka[1]. Substratem są głównie języki należące do grupy kwa i zachodniego bantu. Posiada kilka odmian: forro, angolar i moncó. Większość użytkowników zna również standardowy język portugalski.

Cechy charakterystyczne[edytuj]

  • Wypadnięcie interwokalicznego "nh" np. portugalskie dinheiro wymawiane jest jako "dżelu";
  • Zmiany wymowy fonemu "r" np. irmão wymawia się jako "limó";
  • Tworzenie czasów gramatycznych za pomocą partykuł cá ("tutaj") dla czasu teraźniejszego, zá (z portugalskiego já "już"), dla wyrażenia czasu przeszłego, oraz gá bi dla czasu przyszłego[2].

Przypisy

  1. ↑ Ethnologue report for language code: cri
  2. ↑ Hlibowicka-Węglarz, Barbara: Język portugalski w świecie wczoraj i dziś, str. 30

Bibliografia[edytuj]

  • Hlibowicka-Węglarz, Barbara: Język portugalski w świecie wczoraj i dziś, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2003 ISBN 83-227-2066-1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Język_kreolski_Wysp_Świętego_Tomasza_i_Książęcej&oldid=45580123”