Język rampi
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
10 tys. (2006)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lje | ||
| IETF | lje | ||
| Glottolog | ramp1243 | ||
| Ethnologue | lje | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język rampi, także: ha’uwa, leboni, rampi-leboni – język austronezyjski używany na wyspie Celebes (Sulawesi) w Indonezji. Według danych z 2006 roku posługuje się nim 10 tys. osób[1].
Społeczność Rampi zamieszkuje prowincje Celebes Środkowy (obszar przygraniczny na południowy zachód od jeziora Poso) i Celebes Południowy (sześć wsi w kecamatanie Rampi, kabupaten Luwu Utara oraz w rozproszeniu na terenie kecamatanów Limbong, Mangkutana, Sabbang i Wotu)[1]. Katalog Ethnologue wyróżnia dialekty: rampi (lambu), rato[1]. Leboni to dialekt prestiżowy[1].
W latach 90. XX w. stwierdzono, że pozostaje w powszechnym użyciu (był preferowany w różnych grupach wiekowych), przy czym zaobserwowano wysoki poziom wielojęzyczności (indonezyjski, bada, uma, pamona, luwu). Według nowszych doniesień z XXI w. wzrosła rola języka indonezyjskiego (który jest wykorzystywany w edukacji) i języków lokalnych (ze względu na rozproszenie społeczności Rampi i ich styczność z innymi językami etnicznymi)[2].
Ethnologue (wyd. 22) klasyfikuje rampi jako jeden z języków kaili-pamona[1]. Erik Zobel rozpatruje go jako samodzielną gałąź malajsko-polinezyjską, równorzędną z grupami południowocelebeską i celebeską[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Rampi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ David Mead: Rampi. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-16)]. (ang.).
- ↑ Erik Zobel. The Kaili–Wolio Branch of the Celebic Languages. „Oceanic Linguistics”. 59 (1/2), s. 297–346, 2020. University of Hawaiʻi Press. DOI: 10.1353/ol.2020.0014. JSTOR: 27130621. (ang.).