Przejdź do zawartości

Jałowski Rezerwat Biologiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jałowski Rezerwat Biologiczny
Біялагічны заказнік рэспубліканскага значэння «Ялоўскі»,
Республиканский биологический заказник «Еловский»
rezerwat biologiczny
Państwo

 Białoruś

Położenie

obwód brzeski

Data utworzenia

16 sierpnia 1979[1][2]

Powierzchnia

959,2 ha[2]

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jałowski Rezerwat Biologiczny”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jałowski Rezerwat Biologiczny”
Ziemia52°34′N 26°22′E/52,566667 26,366667

Republikański Jałowski Rezerwat Biologiczny (biał. Біялагічны заказнік рэспубліканскага значэння «Ялоўскі»; ros. Республиканский биологический заказник «Еловский») – rezerwat biologiczny położony na Białorusi, chroniący obszar bagienny z rosnącą na nim żurawiną[1].

Nazwa pochodzi od pobliskiej wsi Jałowa.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat położony jest na południowym skraju rejonu hancewickiego[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jałowski Rezerwat Biologiczny utworzono uchwałą Rady Ministrów Białoruskiej SRR z 16 sierpnia 1979. Obecną podstawą prawną jego funkcjonowania jest dekret Rady Ministrów Republiki Białorusi nr 1833 z dnia 27 grudnia 2007[1][2].

Biotopy i hydrologia[edytuj | edytuj kod]

Teren rezerwatu to w ok. 80% kompleks leśno-bagienny i bagna. W 50% porośnięty jest lasem. Występują tu torfowiska. Fitocenoza głównie brzozowo-sosnowa, ale występują także inne związane ze środowiskiem bagiennym[2][4].

Na terytorium rezerwatu znajdują się dwa jeziora: Jezioro Pokamerskie Wielkie i Jezioro Pokamerskie Małe. Przebiega przez niego Kanał Korytyński[2][4].

Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Fauna w Jałowskim Rezerwacie Biologicznym jest zróżnicowana. Występują tu gatunki wpisane do Czerwonej Księgi Białorusi. Odnotowano tu m.in. gatunki takie jak: puchacz zwyczajny, rycyk, bielik, puszczyk mszarny, zimorodek zwyczajny, dzięcioł białogrzbiety i bóbr europejski[2][4].

Flora[edytuj | edytuj kod]

Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie m.in. będącej tu jedynym gatunkiem rzadkim rosiczki pośredniej czy licznie występującej żurawiny błotnej. Rosną tu także przedstawiciele rodzaju bagno i rodziny wrzosowatych[2][4].

W środowisku wodnym występują: grążel żółty, grzybienie białe i rdestnica pływająca[2].

Z drzew i krzewów występują m.in. sosna, brzoza omszona, brzoza brodawkowata, topola osika, wierzba i olsza czarna[2].

Działalność człowieka[edytuj | edytuj kod]

Na terenie rezerwatu na skalę przemysłową pozyskiwana jest żurawina, zarówno przez miejscową ludność jak i przyjezdnych. W sezonie zbiera się od 75 do 120 ton tych owoców. Innymi działalnościami ludzkimi na nim prowadzonymi są turystyka i łowiectwo. Ze względu na dużą podmokłość i niedostępność terenu jego użytkowanie jest utrudnione[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]