Jacek Tomasz Stupnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Tomasz Stupnicki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1934
Kraków

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 2005
Warszawa

profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika kontaktu, metody eksperymentalne w budowie maszyn, podstawy konstrukcji maszyn, trybologia, wytrzymałość konstrukcji
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1964

Habilitacja

1973

Profesura

1983

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

nauczyciel akademicki
Okres zatrudn.

1954–2005

dziekan
Wydział

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej

Okres spraw.

1984–1987

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej
Grób uczonego na cmentarzu w Pyrach

Jacek Tomasz Stupnicki (ur. 21 grudnia 1934 w Krakowie, zm. 8 grudnia 2005 w Warszawie) – polski uczony, profesor nauk technicznych o specjalnościach mechanika kontaktu, metody eksperymentalne w budowie maszyn, podstawy konstrukcji maszyn, trybologia, wytrzymałość konstrukcji. Profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 grudnia 1934 w Krakowie[2][3]. W 1951 rozpoczął studia na Wydziale Lotniczym Politechniki Warszawskiej (PW)[2]. Pracował na PW od 1954, początkowo jako asystent w Zakładzie Wytrzymałości Materiałów (kierowanym przez Zbigniewa Brzoskę) na Wydziale Lotniczym. W 1964 obronił doktorat, po czym odbył roczny staż naukowy w Instytucie Budowy Okrętów w Trondheim (Norwegia). W 1973 otrzymał stopień doktora habilitowanego, a w 1983 tytuł naukowy profesora nauk technicznych[1][2]. Był profesorem zwyczajnym na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa (dawnym Wydziale Lotniczym) PW, w latach 1973–2005 (z przerwą 1987–1990) kierował Zakładem Podstaw Konstrukcji Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej. W latach 1984–1987 pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa PW, 1984–2002 zasiadał w Senacie PW. Od 1998 był członkiem, a od 2003 przewodniczącym Rady Naukowej Centrum Laserowych Technologii Metali PAN i Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. W 1998 został powołany na członka korespondenta PAN, wchodził w skład Komitetu Mechaniki PAN (przewodniczył Sekcji Mechaniki Eksperymentalnej) oraz Komitetu Budowy Maszyn PAN. Był również członkiem rzeczywistym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1991).

Redaktor naczelny pisma Archive for Mechanical Engineering, wchodził w skład rady redakcyjnej m.in. Journal of Theoretical and Applied Mechanics (od 1989) i Österreichische Ingenieur und Architecten Zeitschrift (od 1998).

W pracy naukowej zajmował się budową i eksploatacją maszyn oraz mechaniką, w szczególności mechaniką kontaktu, metodami eksperymentalnymi w budowie maszyn, podstawami konstrukcji maszyn, trybologią, wytrzymałością konstrukcji. Ogłosił (jako autor i współautor) ponad 160 publikacji, w tym 9 książek i monografii.

Jego żoną była Wanda Szemplińska-Stupnicka.

Zmarł 8 grudnia 2005 w Warszawie[2][3]. Pochowany na Cmentarzu w Pyrach w Warszawie (kw. A, rząd 3, grób 3/4)[4].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2]. W 2004 został wyróżniony Medalem Politechniki Warszawskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prof. dr hab. inż. czł. koresp. PAN Jacek Tomasz Stupnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-11].
  2. a b c d e Biografia prof. Jacka Stupnickiego [online], Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa PW [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  3. a b Stupnicki Jacek, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-01-11].
  4. Wykaz profesorów i docentów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 2000-2010, Jacek Stupnicki