Jakub Mustafa Baranowski
 generał lejtnant
| |
| Data śmierci |
po 1800 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Jakub Mustafa Tuhan Murza Baranowski (lata życia nieznane) – muzułmanin, Tatar litewski, pułkownik wojsk litewskich, generał lejtnant wojsk rosyjskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jakub Baranowski pochodził z możnego tatarskiego rodu Baranowiczów herbu Tuchan, osiadłego w powiecie grodzeńskim na Litwie, był synem Janusza. Jego przodkowie wywodzili się z dagestańskich książat (mirzów) tatarskich[1]. Żonaty z Heleną Buczacką. Z tego związku synowie Jakub i Józef, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa w 1848 i 1854.[2].
Jakub Baranowski poświęcił się karierze wojskowej, w 1778 był chorążym w Pułku Straży Przedniej Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1792 walczył w wojnie polsko-rosyjskiej, jako podpułkownik III pułku straży Michała Zabiełły, pod dowództwem Antoniego Chlewińskiego. W 1794 został mianowany pułkownikiem i przejął dowodzenie nad macierzystym pułkiem. Podczas insurekcji kościuszkowskiej pozostał wierny hetmanowi Kossakowskiemu, przepuścił bez walki wojska rosyjskie. Po aresztowaniu i straceniu Kossakowskiego przez władze powstańcze (25 kwietnia w Wilnie), został uwięziony i przesłuchany przez swojego dawnego dowódcę Antoniego Chlewińskiego. 12 maja sprawa płk.Baranowskiego decyzją Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej została skierowana do rozpatrzenia przez sąd subordynacyjny.
Po rozbiorach Rzeczypospolitej, kontynuował karierę w wojskach rosyjskich. Od 9 kwietnia 1797 był dowódcą tatarskiego pułku ułanów wojsk rosyjskich.
5 listopada 1800 z powodu choroby został zwolniony ze służby w stopniu generała lejtnanta.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Kryczyński, Jakób Baranowski[w] Polski Słownik Biograficzny, Nakładem Polskiej Akademji Umiejetności, Kraków 1935, s.280