Jan Baptysta Wenecjanin
| Data urodzenia |
ok. 1492 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość |
włoska |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki |
kościół w Brochowie |
Jan Baptysta Wenecjanin[1], znany także jako Jan Baptysta z Wenecji (ur. ok. 1492, zm. 1567) – architekt renesansowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Tworzył w duchu renesansu włoskiego, połączonego z tradycyjnymi formami miejscowego późnogotyckiego budownictwa ceglanego.
W Polsce pojawił się w latach 20. XVI w. w wawelskim warsztacie Bartłomieja Berrecciego, następnie wraz z Bernardinem Gianottim w latach 1531–1535 budował renesansową katedrę w Płocku. Przyjął obywatelstwo miasta Płocka i przez następne trzydziestolecie prowadził warsztat budowlany, który wznosił i przebudowywał na Mazowszu kościoły sklepione charakterystyczną ornamentowaną kolebką, określane jako tzw. grupa pułtuska.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- renesansowa przebudowa fary (1540) i katedry (1557–1563) w Płocku
- Barbakan w Warszawie ok. 1548
- kościół obronny w Brochowie (1551-1561)
- kolegiata Zwiastowania NMP w Pułtusku (1560) z kaplicą biskupa Andrzeja Noskowskiego (1554)
- kościół św. Jana Chrzciciela we Włocławku
- kościół św. Doroty w Cieksynie
- kościół św. Andrzeja Apostoła w Broku (1544-1560)
- kościół Przemienienia Pańskiego w Dobromilu (Ukraina)
- przebudowa kościoła w Głogowcu po 1560
- przebudowa kościoła pw. św. Michała Archanioła w Chruślinie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Łoziński, Andrzej Rottermund (red.): Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Część I – Stare Miasto. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczna i Filmowe, 1993, s. 122. ISBN 83-221-0628-9.