Jan Dąbrowski (architekt)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1888
Tarnawka

Data i miejsce śmierci

5 października 1975
Warszawa

Uczelnia

Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu

Praca
Styl

renesans

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Haliny i Jana Dąbrowskich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jan Dąbrowski (ur. 15 stycznia 1888 w Tarnawce, zm. 5 października 1975 w Warszawie)[1] – polski architekt i konserwator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Karola i Stanisławy z Zawadzkich[2]. Studiował w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu[1]. Od 1919 pracował w warszawskiej Dyrekcji Robót Publicznych, od 1921 był konserwatorem Zamku Królewskiego, Łazienek i Belwederu[1]. Współpracował z Marianem Lalewiczem, razem z którym po wybuchu II wojny światowej opracował w konspiracji w czasie okupacji niemieckiej projekt odbudowy gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego i innych zabytkowych budowli warszawskich zniszczonych podczas obrony miasta we wrześniu 1939[1].

W 1945 został inspektorem w Wydziale Architektury Zabytkowej Biura Odbudowy Stolicy[1]. Kierował pracami przy odbudowie pałacu Na Wyspie[3] i Belwederu[1]. W 1949 opracował pierwszy projekt odbudowy Zamku Królewskiego[1]. W latach 1954–1966 był konserwatorem zabytków miasta stołecznego Warszawy[1]. Wchodził w skład Komisji Architektoniczno-Konserwatorskiej Zamku Królewskiego[1].

W latach 1948–1955 według jego projektów odbudowane zostały m.in. pałace Tyszkiewiczów i Uruskich, budynek Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz kilka kamienic na Starym Mieście[1]. Zaprojektował również wiele domów jednorodzinnych, m.in. na Czerniakowie, Mokotowie, Wierzbnie, Żoliborzu i Saskiej Kępie[1].

Publikował artykuły na łamach „Skarpy Warszawskiej“, „Stolicy“ i „Ochrony Zabytków“[1].

Został uhonorowany Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy[4].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 135-1-27,28)[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 132. ISBN 83-01-08836-2.
  2. ↑ Akt urodzenia Jana Dąbrowskiego (85/1888 Targowisko). familysearch.org. [dostęp 2023-09-09].
  3. ↑ Marek Kwiatkowski. Już prawie ćwierć wieku walczę o Łazienki... Spotkanie z doc. dr. hab. Markiem Kwiatkowskim. „Kronika Warszawy”. 2(58), s. 43, 1984. 
  4. ↑ Urszula Zielińska-Meissner: Odbudowa Warszawy - Jan Dąbrowski (1888–1975). [w:] Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków [on-line]. zabytki.um.warszawa.pl, 28 grudnia 2020. [dostęp 2021-01-10].
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZBYŚ GADOMSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-29].
  6. ↑ Jan Dąbrowski na stronie In memoriam SAP
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Dąbrowski_(architekt)&oldid=71541902”