Jan Roskosz

Jan Roskosz
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1896 ; Ciechomice pow. Gostyń
Data i miejsce śmierci	15 lipca 1964 ; Lille
	Przebieg służby
Lata służby	1917–1927; 1940–1947
Siły zbrojne	Armia kanadyjska; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	5 pułk strzelców; 48 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia

Jan Roskosz (ur. 4 czerwca 1896 w Ciechomicach pow. Gostyń, zm. 15 lipca 1964 w Lille) – kapitan Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej i Polskich Siłach Zbrojnych. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 czerwca 1896 w rodzinie Wawrzyńca i Bronisławy z d. Wilicka^[1]. W 1908 wraz z rodzicami wyemigrował do USA. Absolwent gimnazjum w Cambridge Springs. Od 1917 ochotnik w armii kanadyjskiej w Toronto. 5 marca 1918 w randze podporucznika był szefem transportu polskich ochotników do Armii Polskiej we Francji. Po przybyciu w 5 pułku szkolnym. W czerwcu 1919 przyjechał do Polski. Z 48 pułkem piechoty brał udział w walkach na frontach wojny polsko–bolszewickiej.

Szczególnie zasłużył się 22 września 1920 "podczas walki nad Muchowcem pod wsią Łuszczyki na czele plutonu brawurowym atakiem przeprawił się przez rzekę"^[1]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari^[2].

W latach 1923–1924 pozostawał w stanie nieczynnym. Następnie służył w 30 pułku piechoty w Warszawie. Z dniem 31 marca 1927 został przeniesiony w stan spoczynku^[3]. Od 1930 zamieszkał we Francji. Od 1940 żołnierz w Polskich Siłach Zbrojnych. 26 czerwca 1944 awansowany do stopnia kapitana. W 1947 przeniesiony do rezerwy. Zmarł 15 lipca 1964 w Lille i tam też został pochowany.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Olimpią Tomaszewską. Syn Jerzy (1925)^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Polak (red.) 1991 ↓, s. 125.
↑ ^a ^b Galicz 1928 ↓, s. 24.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 55.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Kazimierz Galicz: Zarys historii wojennej 48-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.

[CITEREFPolak_(red.)1991125-1] Polak (red.) 1991 ↓, s. 125.

[CITEREFGalicz192824-2] Galicz 1928 ↓, s. 24.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_7_z_18_lutego_1927_roku,_s._55-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 55.

[1]

[2]

[3]