Jan Skowron (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Skowron
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1926
Douai, Francja

Data i miejsce śmierci

12 września 2021
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1944–1986

Siły zbrojne

Francuskie Siły Wewnętrzne
Wolni Strzelcy i Partyzanci
Francuska Armia Wyzwolenia
Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Francuskie Siły Wewnętrzne
FTP-MOI
29 zgrupowanie piechoty we Francji
34 pułk piechoty
Sztab Generalny

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Jan Skowron (ur. 25 kwietnia 1926 w Douai, zm. 12 września 2021 w Warszawie[1][2]) – polski wojskowy, żołnierz francuskiego ruchu oporu i pułkownik dyplomowany ludowego Wojska Polskiego, dyplomata, kawaler orderu Virtuti Militari i Orderów Odrodzenia Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Andrzeja (górnika) i Marianny z domu Kubik[3]. Od sierpnia 1943 działał we Francuskich Siłach Wewnętrznych w północnej Francji, gdzie w stopniu sierżanta zajmował stanowisko dowódcy plutonu. Od lipca 1944 dowódca plutonu w kompanii Manukiana Wolnych Strzelców i Partyzantów[3].

Od października 1944 w składzie polskich formacjach wojskowych we Francji, gdzie otrzymał awans do stopnia podporucznika (12 maja 1945)[4]. Po zakończeniu działań wojennych na terenie Francji, po 4 listopada 1945 wraz z oddziałem wrócił do Polski[4]. Ukończył Centrum Wyszkolenia Piechoty (gdzie kształcił się od grudnia 1945 do maja 1946) w stopniu kapitana i został mianowany dowódcą 1. batalionu w 34 Pułku Piechoty. Wraz z pułkiem brał udział w walkach z UPA (od maja 1946 do lipca 1947)[4].

Absolwent Wyższej Szkoły Piechoty (gdzie kształcił się od marca 1948 do lutego 1949), a następnie w stopniu majora został skierowany do oddziału attaché wojskowego przy Sztabie Generalnym WP[4]. Następnie ukończył Akademię Sztabu Generalnego i w stopniu podpułkownika rozpoczął pracę jako attaché wojskowy na placówkach dyplomatycznych w Rzymie (1960–1964), Laosie (1970–1971) i Algierze (1978–1982)[4].

W latach 1982–1986 zajmował stanowisko szefa oddziału naukowej dokumentacji wojskowej i zespołu tłumaczy Sztabu Generalnego WP[5]. Jego pasją było malarstwo, jako artysta malarz był autorem licznych wystaw w kraju i poza granicami[5].

Zmarł 12 września 2021[6][2] w Warszawie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zmarł płk Jan Skowron – żołnierz francuskiego ruchu oporu, wielokrotnie odznaczany, polskifr.fr [Dostęp: 22.09.2021]
  2. ↑ a b ''Zmarł płk w st. spocz. Jan Skowron'' [online], portal-mundurowy.pl [dostęp 2021-11-20] (pol.).
  3. ↑ a b Szostak 2008 ↓, s. 128.
  4. ↑ a b c d e Szostak 2008 ↓, s. 129.
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l Szostak 2008 ↓, s. 130.
  6. ↑ Jan Skowron, Warszawa, 20.09.2021 – kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-11-11].
  7. ↑ Aktualności [online], www.zzwp.pl [dostęp 2021-11-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Skowron_(żołnierz)&oldid=71149328”