Jan Skupiński

Jan Skupiński

Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1938 Warszawa
profesor nauk prawnych
Specjalność: polityka kryminalna, prawa człowieka, prawo karne
Doktorat	1970 Uniwersytet Łódzki
Habilitacja	1978
Profesura	20 października 1992
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Instytut Nauk Prawnych PAN Uczelnia Łazarskiego w Warszawie Wyższa Szkoła Finansów i Prawa w Bielsku-Białej
Odznaczenia

Jan Wojciech Skupiński (ur. 16 kwietnia 1938 w Warszawie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny i kierownik Zakładu Prawa Karnego Instytutu Nauk Prawnych PAN, profesor zwyczajny Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej.

Życiorys

Od 1958 pracuje w Instytucie Nauk Prawnych PAN, gdzie doktoryzował się i habilitował oraz uzyskał tytuł naukowy profesora.

Był też m.in. redaktorem naczelnym kwartalnika PAN Studia Prawnicze, redaktorem naczelnym Polskiej Bibliografii Prawniczej, redaktorem działu prawa w Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN, samodzielnym pracownikiem naukowym Instytutu Problematyki Przestępczości, profesorem prawa karnego w Europejskiej Wyższej Szkole Prawa i Administracji, Uczelni Łazarskiego i Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej, Prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego.

Na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku uzyskał stopień magistra prawa (LLM). Prowadził wykłady na zaproszenie zagranicznych uczelni i instytutów badawczych, m.in. na uniwersytetach w Niemczech, Hiszpanii, Rosji, Finlandii, USA, Gruzji, w Instytucie Maxa Plancka we Fryburgu Bryzgowijskim.

Do 2011 prowadził własną kancelarię radcy prawnego, wcześniej kancelarię adwokacką.

Zainteresowania naukowe

Specjalizuje się w zakresie prawa karnego materialnego i wykonawczego, prawa wykroczeń, prawa karnego gospodarczego.

Autor licznych artykułów, glos i recenzji opublikowanych w naukowych, krajowych i zagranicznych, pismach prawniczych oraz autor, współautor lub redaktor dziewięciu książek, w tym Model polskiego prawa o wykroczeniach (1973), Warunkowe skazanie w prawie polskim na tle porównawczym (1992), Standardy praw człowieka a polskie prawo karne (1995) i Alternatywy pozbawienia wolności w polskiej polityce karnej (2009).

Członek krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych. Uczestnik licznych międzynarodowych kongresów i konferencji naukowych.

Odznaczenia i nagrody

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim (2001) Orderu Odrodzenia Polski.

Za książkę Model polskiego prawa o wykroczeniach otrzymał nagrodę naukową Wydziału I Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk.