Jarosław Powroźnicki
podpułkownik piechoty | |
Data urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
4 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jarosław Powroźnicki[a] (ur. 1876) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 19 września[1] lub 3 października[2] bądź 19 października[3][4] 1876. W piechocie C. K. Obrony Krajowej został mianowany kadetem w grupie aktywnych z dniem 1 września 1898[5], następnie awansowany na porucznika z dniem 1 listopada 1899[6]. Był żołnierzem 4 pułku piechoty w Klagenfurcie[7][8][9], od około 1902 służył 27 pułku piechoty w Laibach[10]. Następnie został awansowany na nadporucznika z dniem 1 maja 1905[11]. Od tego czasu był oficerem 33 pułku piechoty w Stryju[12][13][14][15]. W tym czasie został awansowany na kapitana z dniem 1 maja 1913[16]. Podczas I wojny światowej pozostawał kapitanem 33 p.p. do 1918[17][18]
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego jako były oficer armii austriackiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu majora[19]. W tym stopniu od 29 stycznia do 14 maja 1920 dowodził 17 pułkiem piechoty. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[20].
W 1921 był oficerem 53 pułku piechoty w Stryju[1]. 26 października 1923 prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu podpułkownika piechoty[21]. Od około 1923 był podpułkownikiem w stanie spoczynku[3][4][2]. Zamieszkiwał w Bolechowie[3][4][2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]austro-węgierskie
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną (przed 1916)[17] i z mieczami (przed 1918)[18]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (przed 1916)[17] i z mieczami (przed 1918)[18]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (około 1899)[8]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (około 1908)[13]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (około 1913)[15]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Jaroslaus Powroźnicki”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek: Jarosław Powroźnicki. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2022-06-16].
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 895.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1583.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1413.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 128.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1900. Wiedeń: 1900, s. 130.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 258.
- ↑ a b Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1900. Wiedeń: 1900, s. 281.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1901. Wiedeń: 1901, s. 294.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1902. Wiedeń: 1902, s. 444.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1903. Wiedeń: 1903, s. 447.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1904. Wiedeń: 1904, s. 460.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1905. Wiedeń: 1905, s. 463. - ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 134.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 367.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1907. Wiedeń: 1907, s. 324.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1908. Wiedeń: 1908, s. 334. - ↑ a b Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1909. Wiedeń: 1909, s. 362.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1910. Wiedeń: 1910, s. 362.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1911. Wiedeń: 1911, s. 368.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 374.
•Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 345. - ↑ a b Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 292.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 135.
- ↑ a b c Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916, s. 22.
- ↑ a b c Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 59, 348.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 91.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 498.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 742.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Dowódcy 17 Pułku Piechoty (II RP)
- Ludzie związani z Bolechowem
- Oficerowie 53 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy odznaczeni Krzyżem Jubileuszowym Wojskowym
- Polacy odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912–1913
- Polacy odznaczeni Krzyżem Zasługi Wojskowej
- Polacy odznaczeni Medalem Jubileuszowym Pamiątkowym dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Polacy – oficerowie cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1876
- Zmarli w XX wieku