Ja’ara
Widok na moszaw Ja’ara | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Poddystrykt | |
Samorząd Regionu | |
Wysokość |
175 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Izraela | |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego | |
33°04′01,02″N 35°11′05,28″E/33,066950 35,184800 |
Ja’ara (hebr. יערה) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Moszaw Ja’ara jest położony na wysokości 175 metrów n.p.m. w północno-zachodniej części Górnej Galilei. Leży na niewielkim wzgórzu wciśniętym pomiędzy wadi strumienia Becet (od północy) i wadi strumienia Cuva (od południa). Oba strumienie łączą się na zachodzie w niewielkiej Dolinie Szefa, i wśród wzgórz Zachodniej Galilei spływa na równinę przybrzeżną Izraela. Na północy wznosi się płaskowyż Wyżyny Adamit (ok. 460 m n.p.m.), na którym, w odległości niecałych 2 km od moszawu przebiega granica Libanu. Okoliczne wzgórza są zalesione. W otoczeniu moszawu Ja’ara znajdują się miejscowość Szelomi, kibuce Chanita, Adamit, Elon i Maccuwa, moszawy Manot i Awdon, oraz wieś komunalna Micpe Hilla. Na północ od osady są położone przygraniczne posterunki wojskowe Signit i Adamit. Po stronie libańskiej znajdują się wioski Alma asz-Szab i Butajszijja.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Ja’ara jest położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Stałymi mieszkańcami moszawu są Żydzi oraz Beduini, przy czym społeczność żydowska stanowi zdecydowaną większość. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Tutejsze ziemie należały do arabskiej wioski Arab as-Samnija. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała ten obszar państwu arabskiemu[3]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili operację „Hiram”, w trakcie której w nocy z 30 na 31 października zajęto wieś Arab as-Samnija. Jej mieszkańców wysiedlono, a następnie wyburzono domy[4]. W pobliżu zniszczonej wsi pozostała jednak grupa półkoczowniczych Beduinów. Współczesny moszaw został założony w 1950 roku przez imigrantów z Afryki Północnej. Utworzono wówczas w jego wschodniej części osiedle, w którym osiedlono tutejszych Beduinów. Była to pierwsza społeczność w Izraelu z mieszaną żydowsko-beduińską populacją. Na początku XXI wieku w zachodniej części moszawu wybudowano nowe osiedle mieszkaniowe. Przyczyniło się to do pobudzenia tutejszej gospodarki[5][6]. Podczas II wojny libańskiej w 2006 roku na moszaw spadły pociski wystrzelone przez organizację terrorystyczną Hezbollah z terytorium południowego Libanu. Zginęła wtedy jedna osoba[7].
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w moszawie Becet lub szkoły średniej przy kibucu Kabri[8].
Kultura i sport
[edytuj | edytuj kod]W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej.
Infrastruktura
[edytuj | edytuj kod]W moszawie jest przychodnia zdrowia, synagoga, sklep wielobranżowy oraz warsztat mechaniczny.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Okoliczne tereny Górnej Galilei są atrakcyjnym obszarem do turystyki pieszej. W pobliżu jest położony rezerwat przyrody strumienia Becet. W moszawie istnieje możliwość wynajęcia noclegu.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Gospodarka moszawu opiera się na drobnym rolnictwie – głównie uprawa oliwek. Jest tu także ferma drobiu. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.
Transport
[edytuj | edytuj kod]Z moszawu wyjeżdża się na północny wschód na drogę nr 899, którą jadąc na wschód dojeżdża się do kibucu Elon, lub jadąc na północny zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 8993 (prowadzi na północny wschód do kibucu Adamit) lub dalej do skrzyżowania z drogą nr 70 przy miejscowości Szlomi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (hebr.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (hebr.).
- ↑ The United Nations Information System on the Question of Palestine: Mapa podziału Palestyny. [dostęp 2013-08-20]. (ang.).
- ↑ Welcome To 'Arab al-Samniyya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (ang.).
- ↑ Ya'ara. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (hebr.).
- ↑ Ya'ara. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (hebr.).
- ↑ Maddy Khayat. [w:] Prime Minister of Israel [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (hebr.).
- ↑ Ya'ara. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (hebr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne moszawu Ja’ara. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (ang.).
- Mapa moszawu Ja’ara. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. (hebr.).