Jerónimo Zurita y Castro
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
1580 |
Zawód, zajęcie |
historyk, kronikarz |
Narodowość |
Jerónimo Zurita y Castro (ur. 4 grudnia 1512 w Saragossie, zm. 3 listopada 1580 tamże)[1] – hiszpański XVI-wieczny historyk i kronikarz pochodzący z Aragonii[2][3][4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Saragossie, w Aragonii[5][6]. Jego ojcem był Miguel de Zurita, lekarz Karola V Habsburga[3]. Studiował w Alcalá de Henares języki klasyczne i retorykę[7][3]. Jego nauczycielem był hellenista Hernán Núñez de Toledo y Guzmán[6].
Pod wpływem swojego ojca, w wieku 21 lat, podjął pracę jako urzędnik magistratu w Barbastro[6]. W 1537 roku ożenił się z Juaną Garcia de Oliván, córką Juana Garcii, sekretarza inkwizytora generalnego i arcybiskupa Toledo Jana Tavery. W tym samym roku został asystentem swojego teścia. W 1548 Zurita został mianowany oficjalnym kronikarzem Królestwa Aragonii[5]. W tym samym roku rozpoczął gromadzenie wszelkich informacji związanych z historią królestwa. Posiadając glejt królewski, miał dostęp do wszystkich archiwów i bibliotek Korony. Podróżował po Hiszpanii, Italii i Niderlandach, gdzie zbierał liczne rękopisy i druki[7].
Dzieło
[edytuj | edytuj kod]Wyniki swojej 30-letniej pracy opublikował w dziele Roczniki Korony Aragonii (Anales de la Corona de Aragón, 1562–1580)[2][4]. Przedstawił w nim w chronologicznej ciągłości historię Aragonii od okresu islamskiego (VIII wiek) do panowania króla Ferdynanda Aragońskiego, który zmarł w 1516[4][5][8]. W 1579 ukazała się ponadto Historia de Fernando el Católico, uzupełniająca dzieło o biografię Ferdynanda Aragońskiego[3].
Inne prace
[edytuj | edytuj kod]Inną ważną pracą Zurity, również związaną z historią Aragonii, było dzieło Indices rerum ab Aragoniae regibus gestarum, wydane w 1578 w Saragossie przez oficynę Domenica Portonariego de Ursinis. Była to kronika królów do okresu panowania Marcina I, do której dołączona została również historia Sycylii autorstwa Gotfryda Malaterry.
Uzupełnieniem dzieła Zurity i jednocześnie pierwszą szczegółową biografią historyka była wydana w 1680 w Saragossie sto lat po jego śmierci praca Progresos de la Historia en el reino de Aragón[9], której autorami byli Juan Francisco Andrés de Uztarroz i Diego José Dormer.
Opinia
[edytuj | edytuj kod]Angielski poeta Robert Southey wspomniał Zuritę w liście do Johna Maya z 22 września 1803[10]. O kronikarzu napisał, że jest jego najlepszym hiszpańskim przewodnikiem: Zurita is my best Castilian guide, from the period when Arragon lost its individual existence as a kingdom, and the tyranny of the throne and the priesthood were established[a][5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ w. tłum.: Zurita jest moim najlepszym kastylijskim przewodnikiem, od okresu, kiedy Aragonia utraciła swój indywidualny byt jako królestwo i ustanowiona została tyrania tronu i kleru.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pedro Aguado Bleye, Cayetano Alcazar Molina: Manual de historia de España. T. II. Madrid: Cambridge Espasa-Calpe, 1967, s. 373.
- ↑ a b Jerónimo Zurita. biografiasyvidas.com. [dostęp 2017-08-26]. (hiszp.).
- ↑ a b c d Zurita y Castro, Jerónimo. enciclopedia-aragonesa.com. [dostęp 2017-08-26]. (hiszp.).
- ↑ a b c Jerónimo de Zurita y Castro, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-08-26] (ang.).
- ↑ a b c d Jerónimo Zurita. historiaragon.com/. [dostęp 2017-08-26]. (hiszp.).
- ↑ a b c Jeronimo Zurita y Castro. theodora.com. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).
- ↑ a b Corpus Inscriptionum Latinarum
- ↑ Anales de la Corona de Aragón on-line
- ↑ Progresos de la historia en el Reyno de Aragon, y elogios de Geronimo Zurita, su primer cronista, del Consejo del Señor Rey Don Felipe Segundo, su Secretario, y de la Cámara en el Supremo de la santa y general Inquisición. Contienen varios sucesos desde el año de 1512 hasta el de 1580 y otras cosas dignas de estimacion. Wydanie z 1878 r. w Biblioteca Virtual de Aragón.
- ↑ Robert Southey to John May, 22 September 1803. rc.umd.edu. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).