Jerzy Charytonowicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk biologicznych | |
| Specjalność: architektura wnętrz | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Jerzy Charytonowicz (ur. 21 marca 1946 w Hamburgu[2], zm. 6 stycznia 2023[3]) – polski inżynier architekt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1969 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej[2]. W latach 1969-2016 pracował na Wydziale Architektury macierzystej uczelni, tam w 1978 obronił pracę doktorską, w 1994 uzyskał stopień doktora habilitowanego, w latach 1991-2016 kierował Zakładem Wnętrz i Form Przemysłowych[2][3]. W 2010 otrzymał tytuł profesora[2][3][4]. Pracował także w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi, tam w latach 1999-2001 był dziekanem Wydziału Architektury, w latach 2002-2013 kierował Katedrą Podstaw Projektowania Architektonicznego[2].
Był członkiem Komitetu Ergonomii PAN[2].
W 1998 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[5], w 2014 Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. inż. Jerzy Charytonowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-12-26].[martwy link]
- ↑ a b c d e f g Złota księga nauki polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Tom I. A-Ł, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2020, s. 138-139
- ↑ a b c Prof. dr hab. inż. arch Jerzy Charytonowicz
- ↑ Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 23, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-01-14] (pol.).
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 40, poz. 551