Jerzy Nikołajew
| Państwo działania | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo wyznaniowe | |
| Alma Mater |
UMCS |
| Doktorat |
2010 – prawo |
| Habilitacja |
2016 – prawo |
| profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Opolskiego | |
Jerzy Marian Nikołajew – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Opolskiego, specjalista prawa wyznaniowego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1991 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[1]. W 2010 na podstawie napisanej pod kierunkiem Piotra Stanisza rozprawy pt. Wolność sumienia i religii osób skazanych i tymczasowo aresztowanych w zakładach karnych i aresztach śledczych uzyskał na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa. W 2016 na tym samym wydziale na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Wspólnotowy wymiar wolności światopoglądu i przekonań religijnych oraz jej realizacja w ukraińskim systemie prawnym otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w dyscyplinie prawo[2].
Był adiunktem na Wydziale Zamiejscowym Nauk Prawnych i Ekonomicznych w Tomaszowie Lubelskim. Został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego, zatrudnionym w Zakładzie Nauk o Bezpieczeństwie[2].
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego[1].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Wolność sumienia i religii skazanych i tymczasowo aresztowanych, Wydawnictwo KUL, Lublin 2012.
- Wspólnotowy wymiar wolności światopoglądu i przekonań religijnych oraz jej realizacja w ukraińskim systemie prawnym, Wydawnictwo Unitas, Lublin 2016.
- Wolność sumienia i religii osób pozbawionych wolności. Aspekty prawne i praktyczne (współredaktor: Konrad Walczuk), Wydawnictwo Unitas, Warszawa 2016[1][3].
- Wolność sumienia i religii a bezpieczeństwo i porządek publiczny (współredaktorzy: Paweł Sobczyk, Konrad Walczuk), Wydawnictwo Unitas, Warszawa 2017[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Autoreferat. kul.pl. [dostęp 2017-03-28].
- ↑ a b Dr hab. Jerzy Marian Nikołajew, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-03-28].
- ↑ Publikacje z prawa wyznaniowego 2016. ptpw.pl. [dostęp 2017-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)].
- ↑ Publikacje z prawa wyznaniowego 2017. ptpw.pl. [dostęp 2017-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)].