Jezioro Jarosławieckie

Jezioro Jarosławieckie
	; Widok od zachodu
	Położenie
Państwo	Polska
Miejscowości nadbrzeżne	Jarosławiec (powiat poznański)
Region	Wysoczyzna Grodziska
Wysokość lustra	76,3 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	11,2 ha
Głębokość; • średnia; • maksymalna	; 3,68 m ; 6,56 m
Objętość	412,2 tys. m³
	Hydrologia
Rodzaj jeziora	polodowcowe
	Położenie na mapie gminy Komorniki Jezioro Jarosławieckie
	Położenie na mapie Polski Jezioro Jarosławieckie
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Jezioro Jarosławieckie
	Położenie na mapie powiatu poznańskiego Jezioro Jarosławieckie
	52°17′11,67″N 16°47′46,17″E/52,286575 16,796158
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jezioro Jarosławieckie – jezioro w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Komorniki, na Wysoczyźnie Grodziskiej^[2], na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego.

Morfologia

Powierzchnia jeziora wynosi 11,2 ha, a powierzchnia zlewni - 953 ha. Długość linii brzegowej to 2240 m. Akwen bezprzepływowy. Jest to ostatnie od strony wschodniej jezioro rynny rosnowsko-jarosławieckiej. Kształt silnie wydłużony, rynnowy. Brzegi są lesiste i piaszczyste, od samej linii brzegowej występuje szary, drobnoziarnisty muł. Dno stanowią dwa plosa przedzielone płycizną.

Przyroda

W latach 50. XX wieku zaobserwowano w jeziorze owada z rodzaju Micronecta – Micronecta meridionalis, a także ramienice: Lychnothamnus barbatus i Nitella tenuissima^[3].

Turystyka

Latem akwen popularny wśród letników jako kąpielisko od strony położonego na wschodnim brzegu Jarosławca. Stoi tu głaz upamiętniający Franciszka Jaśkowiaka. Przy jeziorze przebiegają szlaki turystyczne: zielony ze Szreniawy do Rosnówka i żółty z Puszczykowa do Puszczykówka.

Zobacz też

w pobliżu: Głaz Leśników, Greiserówka, obszar ochrony ścisłej Świetlista Dąbrowa na Wysoczyźnie, obszar ochrony ścisłej Pod Dziadem

Przypisy

↑ Paweł Anders, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Wielkopolski Park Narodowy (Wielkopolska Biblioteka Krajoznawcza), wyd. WBP, Poznań, 1999, s.31, ISBN 83-85811-71-0
↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
↑ Jarosław Urbański, Wielkopolski Park Narodowy, PWN, Poznań, 1955, s.35,83

Bibliografia

Jerzy Siepak, Lubomira Burchardt, Mariusz Pełechaty, Artur Osowski, Badania hydrochemiczne na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, UAM, Poznań, 1999, ss.9,10,13,14 ISBN 83-908178-4-5
Powiat poznański - mapa turystyczna, Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-029-4

[1] Paweł Anders, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Wielkopolski Park Narodowy (Wielkopolska Biblioteka Krajoznawcza), wyd. WBP, Poznań, 1999, s.31, ISBN 83-85811-71-0

[2] Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).

[Urba-3] Jarosław Urbański, Wielkopolski Park Narodowy, PWN, Poznań, 1955, s.35,83

[1]

[2]

[3]

Obszary ochrony ścisłej	Bagno Dębienko Bór Mieszany Czapliniec Grabina im. prof. Adama Wodziczki Jezioro Budzyńskie Jezioro Góreckie Jezioro Kociołek Jezioro Skrzynka Las Mieszany na Morenie Nadwarciański Bór Sosnowy Pod Dziadem Pojniki Puszczykowskie Góry Sarnie Doły Suche Zbocza Świetlista Dąbrowa na Wysoczyźnie Trzcielińskie Bagno Zalewy Nadwarciańskie
Jeziora	Dymaczewskie Góreckie Jarosławieckie Rosnowskie Duże Rosnowskie Małe Trzcielińskie Wielkowiejskie Witobelskie Żabiak
Inne obiekty na terenie parku	Głaz Leśników Greiserówka Groby w Wypalankach Kopczysko Mauzoleum Bierbaumów w Szreniawie Muzeum Przyrodnicze Wielkopolskiego Parku Narodowego Stacja kolejowa Osowa Góra Pomnik lotników Studnia Napoleona Szwedzkie Góry Wyspa Zamkowa
Szlaki turystyczne	Iłowiec – Otusz Osowa Góra – Sulęcinek Stęszew – Szreniawa Szlak im. Bernarda Chrzanowskiego Trzebaw Rosnówko – Dymaczewo Stare