Jezioro Krzywe Filipowskie
54°14′03″N 22°38′51″E/54,234167 22,647500 Widok z kąpieliska przy północno-zachodnim krańcu | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
195,2-195,3 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
47,5-52,9 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
3947,5 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[2] (w roku 1991) |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Przerośl  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu suwalskiego  | |
| 54°14′03″N 22°38′51″E/54,234167 22,647500
| |
Jezioro Krzywe Filipowskie – jezioro w woj. podlaskim, w pow. suwalskim, w gminie Przerośl, leżące na terenie Pojezierza Zachodniosuwalskiego.
Dno muliste, częściowo piaszczyste. Zamieszkane głównie przez leszcze i sandacze.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 47,5 ha[2] przez 51,2 ha[1] do 52,9 ha[potrzebny przypis]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 195,3 m n.p.m.[2] lub 195,2 m n.p.m.[potrzebny przypis] Średnia głębokość jeziora wynosi 7,7 m[1], natomiast głębokość maksymalna 21,3 m[1].
W oparciu o badania przeprowadzone w 1991 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[2].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Krzywe Filipowskie[3]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwami Krzywólskie[potrzebny przypis], Krzywólka[4], Krzywe[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 341. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 341. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 162, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-12-06].