Jezioro Mieruńskie Wielkie
54°10′47″N 22°32′33″E/54,179722 22,542500| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
192,6-192,9 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
189,4-192,0 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
12717,9 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa jakości wody |
II[2] (w roku 2005) |
| Rzeki wypływające |
Jaworówka |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Filipów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu suwalskiego  | |
| 54°10′47″N 22°32′33″E/54,179722 22,542500
| |
Jezioro Mieruńskie Wielkie – jezioro w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Filipów, leżące na terenie Pojezierza Zachodniosuwalskiego[3], położone 5 km od Filipowa, przy szosie do Kowali Oleckich.
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Mieruńskie Wielkie[4]. W różnych publikacjach pojawia się także oboczna nazwa tego jeziora - Garbaścica[2]
Morfometria[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 192,0 ha[2] do 189,4 ha[1].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 192,6 m n.p.m.[2] lub 192,9 m n.p.m.[1]. Średnia głębokość jeziora wynosi 6,7 m[1], natomiast głębokość maksymalna 25,5 m[1].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2005 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Pod względem turystycznym niezbyt atrakcyjne. Leży w krajobrazie otwartym i równinnym, w otoczeniu pól uprawnych, pozbawionym zalesienia. Silnie eutroficzne. Ławicę przybrzeżną gęsto porastają szuwary i oczerety. Litoral wypełnia bogato także roślinność zanurzona. Stwarza to bardzo dobre warunki pokarmowe dla ryb, toteż akwen uchodzi za zasobny w ryby. Jest chętnie odwiedzany przez wędkarzy. Jezioro należało do Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Garbasiu.
Jezioro na charakter rynnowy, o brzegach dość niskich z kilkoma niewielkimi zatokami. Wzdłuż wschodniego brzegu jeziora biegnie droga do Bitkowa i osady Żelazki.
Z południowo-zachodniego krańca jeziora wypływa krótka struga, kierująca się do pobliskiego jeziora Mieruńskiego Małego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 351. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 351. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 212, ISBN 83-239-9607-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Maciejewski, Po ziemi suwalskiej - Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo Hańcza, Suwałki 1994.