Jezioro Oświejskie
56°03′08″N 28°09′06″E/56,052222 28,151667
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Wysokość lustra |
129,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
52,8 km² |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
33,4 km |
| Hydrologia | |
| Zasolenie |
0,125‰ |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 56°03′08″N 28°09′06″E/56,052222 28,151667
| |
Jezioro Oświejskie (biał. возера Асвейскае, woziera Aswiejskaje; ros. озеро Освейское; oziero Oswiejskoje) – jezioro na Białorusi w rejonie wierchniedźwińskim w obwodzie witebskim.
Jezioro Oświejskie jest drugim co do wielkości jeziorem Białorusi (po jeziorze Narocz). Położone jest na wysokości 129,8 m n.p.m. Jezioro ma powierzchnię 52,8 km², a jego wymiary to 11,4 x 7,8 km. Jezioro jest dość płytkie – średnia głębokość wynosi 2 m, zaś maksymalna 7,5 m. Długość linii brzegowej to 33,4 km. Zlewnia jeziora zajmuje obszar 259 km². Podczas powodzi do 2 km² wybrzeża jeziora zalewane jest wodą.
Jezioro położone jest w pobliżu granicy z Łotwą i Rosją w zlewni rzeki Dryssa. Poprzez wypływającą rzeczkę Dziekciarówka połączone jest z jeziorem Lisno. Na zachód od jeziora położone są Bagna Oświeskie. Nad jeziorem leży osiedle typu miejskiego Oświeja oraz kilka mniejszych wiosek. Jezioro wchodzi w skład Oświejskiego Parku Krajobrazowego.
Kotlina jeziora jest owalna. Brzegi są niskie, torfiaste lub piaszczyste, porośnięte krzakami. Dno jeziora jest torfiaste, w północno-wschodniej części ilasto-piaszczyste. W zachodniej części jeziora znajduje się wyspa o pow. 5 km² i wysokości do 30 m. Do jeziora wpływa rzeka Wydranka i ok. 40 strumieni i kanałów odwadniających.
Jezioro zalicza się do jezior eutroficznych. Silnie zarasta roślinnością nadwodną. Poziom wody obniżył z powodu prac melioracyjnych oraz prawdopodobnie wydobywania torfu w okolicy. Zarastanie sprawia, że jezioro traci znaczenie jako miejsce występowania ryb i ptactwa wodnego.
W Jeziorze Oświejskim występuje m.in. ryby: leszcz, szczupak, sandacz, karaś, miętus, węgorz. Jezioro jest największym w regionie miejscem gniazdowania ptactwa wodnego. Występuje tu łabędź niemy, kaczka krzyżówka, głowienka zwyczajna, łyska zwyczajna oraz inne gatunki ptaków wodno-błotnych w okresie jesiennej i wiosennej koncentracji. Na brzegach jeziora żyje bóbr i piżmak.
Jezioro jest wykorzystywane w rybołówstwie oraz celach rekreacyjnych. Na brzegu jeziora zlokalizowany jest teren łowiecki oraz baza rybacka.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nazewnictwo geograficzne świata. Cz. 6: Białoruś, Rosja, Ukraina. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2005.
- Блакітная кніга Беларусі: Энцыкл. / БелЭн; Рэдкал.: Н. А. Дзiсько i iнш. — Мн.: БелЭн, 1994.
- Край Асвейскіх азёр = Край Освейских озер / А. Ф. Бубала, В. І. Рудой; фота А. Ф. Бубала, А. У. Маладзечкін, В. Л. Салаўёў. — Наваполацк, 2007. — 44 с.
- Беларусь: Энцыклапедычны даведнік / Рэдкал.: Б. І. Сачанка і інш — Мінск: БелЭн, 1995. — 800 с. — 5000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
- Скарбы прыроды Беларусі — Treasures of Belarusian Nature: Тэрыторыі, якія маюць міжнар. значэнне для захавання біял разнастайнасці /аўт. тэксту і фота А. В. Казулін [і інш]. — 2-ое выд., перапрац., дап. — Мн.: Беларусь, 2005. — 215 с. — Паводле эл. рэсурса ptushki.org
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко — Мінск: РУП «Белкартография», 2010. — С. 11, 44, 64. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл./ БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с, 40 л. ил.