Jezioro Wóleckie
53°28′26″N 20°25′26″E/53,473889 20,423889| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
141,9 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
16,2 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
1650 m |
| Objętość |
1043,0 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające |
Wólecka Struga |
Położenie na mapie gminy Nidzica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nidzickiego  | |
| 53°28′26″N 20°25′26″E/53,473889 20,423889
| |
Jezioro Wóleckie lub Wólka[1][2] (niem. Wolka See lub Meisen See[3]) – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica[4].
Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jezioro leży na Równinie Olsztynka[5], natomiast w regionalizacji przyrodniczo-leśnej – w mezoregionie Puszcz Mazurskich[6], w dorzeczu Łyna–Pregoła. Znajduje się 12 km w kierunku północnym od Nidzicy, na południowy wschód od akwenu leży wieś Wólka Orłowska, na północny wschód – Bolejny. Od strony północno-zachodniej wpływa niewielki ciek niosący wody z odległego o ok. 1 km jeziora Bolejny o nazwie Wólecka Struga, odpływ od strony południowo-wschodniej[1].
Linia brzegowa mało rozwinięta. Zbiornik wodny leży w otoczeniu podmokłych łąk. Brzegi płaskie, z wyjątkiem niektórych odcinków na zachodzie, które są wyższe i zalesione[1].
Zbiornik wodny według typologii rybackiej jezior zalicza się do linowo-szczupakowych[1].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Kiernoz Wielki nr 2[2].
W pobliżu zbiornika wodnego znajdują się wypełnione wodą rowy – pozostałości umocnień[1].
Morfometria[edytuj | edytuj kod]
Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 16,2 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 6,4 m, a maksymalna – 17,4 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 141,9 m n.p.m.[1] Objętość jeziora wynosi 1043,0 tys. m³[7]. Maksymalna długość jeziora to 600 m, a szerokość 500 m. Długość linii brzegowej wynosi 1650 m[1].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 14,5 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 141,6 m n.p.m.[7]
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Jezioro leży na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej o łącznej powierzchni 131 278,30 ha[8] oraz na terenie specjalnego obszaru ochrony siedlisk w ramach sieci Natura 2000 Ostoja Napiwodzko-Ramucka (PLH280052) o łącznej powierzchni 32 612,78 ha[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Jeziora okolic Olsztyna, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1997 (Przewodniki wędkarskie; 3), ISBN 83-907682-0-8, OCLC 749850817.
- ↑ a b Rozporządzenie nr 209 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia: 10 maja 2001 r. w sprawie: ustanowienia obwodów rybackich na wodach płynących województwa warmińsko-mazurskiego. 10 maja 2001. [dostęp 2019-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2019)].
- ↑ Zarządzenie nr 198 Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 września 1958 r. w sprawie przywrócenia i ustalenia urzędowych nazw obiektów fizjograficznych w powiatach: elbląskim, gdańskim, kwidzyńskim, malborskim i sztumskim województwa gdańskiego oraz w powiatach: braniewskim, iławeckim, lidzbarskim, morąskim, nidzickim, ostródzkim, olsztyńskim, pasłęckim, suskim, reszelskim i węgorzewskim województwa olsztyńskiego M.P. z 1958 r. nr 90, poz. 502
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 386, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ a b Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 402, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
- ↑ Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała nr XXX/669/17 w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej z dnia 26 września 2017 r.. bip.warmia.mazury.pl, 2017-10-26. [dostęp 2019-05-15].
- ↑ Dz.U. z 2018 r. poz. 1447