João Guimarães Rosa

João Guimarães Rosa
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1908 ; Cordisburgo
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1967 ; Rio de Janeiro
Narodowość	brazylijska
Język	portugalski
Dziedzina sztuki	powieść, opowiadanie
	Ważne dzieła
	Wielkie pustkowie; Primeiras Estórias;
	Odznaczenia

João Guimarães Rosa (ur. 27 czerwca 1908 w Cordisburgo, zm. 19 listopada 1967 w Rio de Janeiro)^[1] – brazylijski prozaik, często uważany za najwybitniejszego dwudziestowiecznego pisarza brazylijskiego.

Guimarães Rosa z wykształcenia był lekarzem, przez wiele lat pracował jako zawodowy dyplomata^[1]. Wykazywał wyjątkowy talent do języków, mówił lub czytał w kilkunastu. Literacką sławę zyskał dzięki opublikowaniu w 1956 opowiadań z cyklu Corpo de Baile i powieści Wielkie pustkowie (Grande Sertão: Veredas), rozgrywającej się wśród brazylijskich bandytów (jagunço) na tle sertão – rozległego, nieurodzajnego lub pokrytego dżunglą płaskowyżu.

W swej twórczości mieszał wątki realistyczne z ludową tradycją i metafizycznymi rozważaniami.

W 2008 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim brazylijskiego Orderu Zasługi dla Kultury^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Academia Brasileira de Letras • João Guimarães Rosa (port.) [dostęp 2014-02-13]
↑ Ministério da Cultura: Ordem do Mérito Cultural 2008. www2.cultura.gov.br. [dostęp 2014-02-13]. (port.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Academia Brasileira de Letras • João Guimarães Rosa (port.)

[JGR-1] Academia Brasileira de Letras • João Guimarães Rosa (port.) [dostęp 2014-02-13]

[2] Ministério da Cultura: Ordem do Mérito Cultural 2008. www2.cultura.gov.br. [dostęp 2014-02-13]. (port.).

[1]

[2]