Johann August Sack
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Nadprezydent prowincji Pomorze | |
| Okres | |
Johann August Sack (ur. 7 października 1764 w Kleve, zm. 28 czerwca 1831 w Szczecinie[1][2][3]) – pruski urzędnik, w latach 1816–1831 nadprezydent prowincji Pomorze[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem sędziego[3]. Studiował prawo i kameralistykę na uniwersytetach w Halle i Getyndze[1][3]. W 1788 roku został mianowany sędzią w Wetter[1][3]. Od 1799 roku był tajnym radcą finansowym w generalnej dyrekcji w Berlinie[1][3]. Związany z reformatorskim kręgiem barona vom Steina[1][3]. Od 1806 roku był cywilnym gubernatorem Berlina, a od 1813 roku cywilnym gubernatorem ziem położonych między Odrą a Łabą[1]. W 1815 roku został mianowany nadprezydentem prowincji reńskiej[1][3].
Od 1816 do 1831 roku pełnił funkcję nadprezydenta prowincji Pomorze[1][2][3]. W czasie swojego urzędowania przeprowadził szereg reform administracyjnych i samorządowych, promował rozwój handlu, rolnictwa, rybołówstwa i przemysłu włókienniczego[1][2]. Z jego inicjatywy przeprowadzono w latach 1818–1823 rozbudowę portu w Świnoujściu[1]. Doprowadził do zakończenia w 1820 roku budowy traktu ze Szczecina do Berlina[1][2]. W 1824 roku jego staraniem utworzono Pomorskie Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne (Gesellschaft für pommersche Geschichte und Altertumskunde), prowadzące badania nad przeszłością regionu[1][2]. Wydał rozporządzenie nakazujące zgłaszanie wszelkich znalezisk odkrytych podczas prac ziemnych i budowlanych[2]. Zorganizował także archiwum prowincjonalne[1][2]. W 1821 roku uniwersytet w Halle nadał mu tytuł doktora honoris causa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Szczecina. T. II P–Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 299. ISBN 83-7241-089-5.
- ↑ a b c d e f g h Wybitni szczecinianie. Katalog wystawy. Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, 1993, s. 135.
- ↑ a b c d e f g h Dictionary of German Biography. T. Volume 8 Plett – Schmidseder. München: K.G. Saur, 2005, s. 524. ISBN 3-598-23298-5.