Przejdź do zawartości

Johann Samuel Schröter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Samuel Schröter
Data i miejsce urodzenia

ok. 1752
Gubin (?)

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1788
Londyn

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, pianista

Johann Samuel Schröter, Schroeter (ur. około 1752 przypuszczalnie w Gubinie, zm. 2 listopada 1788 w Londynie[1][2]) – niemiecki kompozytor i pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Johanna Friedricha Schrötera[1][3]. Muzyki uczył się u ojca i od około 1763 roku u Johanna Adama Hillera w Lipsku[1][2][3]. Początkowo występował jako śpiewak, a od 1767 roku jako pianista[1][3]. Jego patronem był hrabia Hans Moritz von Brühl[1][2], któremu zadedykował swoje sonaty op. 1[1]. W 1773 roku po rodzinnym tournée osiadł na stałe w Londynie, gdzie podjął funkcję organisty[1][3]. W 1782 roku został mianowany nadwornym kompozytorem królowej Zofii Charlotty[1][2][3]. Później pozostawał w służbie księcia Walii Jerzego[1][3]. Jego uczniem był Johann Baptist Cramer[1].

Skomponował 12 koncertów na fortepian i instrumenty smyczkowe, ponadto kilka sonat, utworów kameralnych i wokalno-instrumentalnych[3]. Jego koncerty fortepianowe należą do pierwszych tego typu utworów powstałych w Anglii, upowszechnił też w tym kraju formę allegra[1]. Utwory Schrötera podziwiał Wolfgang Amadeus Mozart[2], który do jego koncertów fortepianowych napisał kadencje[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 140. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 510. ISBN 978-0-8108-7183-0.
  3. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3214. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]