Przejdź do zawartości

Jolanta Darczewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jolanta Darczewska
z d. Zaręba
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1950
Szydłowiec

Zawód, zajęcie

politolożka, tłumaczka

Tytuł naukowy

doktor nauk humanistycznych

Edukacja

filologia rosyjska i słowiańska

Alma Mater

Akademia Pedagogiczna w Krakowie,
Uniwersytet Jagielloński,
Uniwersytet Łomonosowa

Stanowisko

analityczka (1992–2021),
kierowniczka Zespołu Prasowego (1993–1998),
kierowniczka Zespołu Bezpieczeństwa i Obronności (1998–2004),
wicedyrektorka OSW (2004–2007),
dyrektorka OSW (2007–2011),
kierowniczka Zespołu ds. bezpieczeństwa wewnętrznego w Europie Wschodniej (2011–202?)
wicedyrektorka OSW (2011–20??)

Pracodawca

Ośrodek Studiów Wschodnich (1992–2021)
Książka i Wiedza (1982–1992)
Akademia Pedagogiczna w Krakowie (1973–1982)

Jolanta Darczewska z d. Zaręba (ur. 13 kwietnia 1950 w Szydłowcu) – polska politolożka, tłumaczka, znawczyni problematyki bezpieczeństwa obszaru posowieckiego, od 1992 związana z Ośrodkiem Studiów Wschodnich w Warszawie, w latach 2007–2011 jego dyrektorka[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka filologii rosyjskiej na Akademii Pedagogicznej w Krakowie oraz filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Łomonosowa, doktor nauk humanistycznych. W latach 1973–1982 pracowała jako asystentka w Akademii Pedagogicznej. Od 1982 do 1992 redaktorka w wydawnictwie Książka i Wiedza[2].

W 1992 rozpoczęła pracę w Ośrodku Studiów Wschodnich, rok później już pełniąc funkcje kierownicze: kierowniczki zespołu prasowego (1993–1998), kierowniczki zespołu bezpieczeństwa i obronności (1998–2004), wicedyrektorki (2004–2007 i po 2011), dyrektorki (2007–2011). Następnie kierowała zespołem ds. bezpieczeństwa wewnętrznego w Europie Wschodniej. Pozostawała we współpracy z OSW także po przejściu na emeryturę. Specjalizowała się w tematyce rosyjskich służb specjalnych (np. FSB)[1].

Członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich[2]. Od 2009 do 2016 zasiadała w Radzie Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”[3], także jako jej wiceprzewodnicząca. Członkini rady redakcyjnej „Nowej Europy Wschodniej” (2008–2013), w latach 2012–2013 przewodnicząca jury konkursu „Ambasador Nowej Europy”[1]. Regularnie wypowiada się w mediach[4][5][6][7], w latach 1999–2000 publikowała w tygodniku „Polityka[8].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje OSW

Przekłady

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c OSW, Eksperci: Jolanta Darczewska [online], osw.waw.pl [dostęp 2018-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-24].
  2. a b Noty o autorach, „Ethos”, nr 2–3 (30–31), 1995, ISSN 0860-8024 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-10].
  3. Fundacja Pomoc Polakom Na Wschodzie. monitorfirm.pl. [dostęp 2018-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-12)].
  4. Małgorzata Schwarzgruber, Dezinformacja to wyjątkowo niebezpieczna broń [online], polska-zbrojna.pl, 16 listopada 2016 [dostęp 2018-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-10].
  5. Rosyjska „soft power” otumania, straszy i podważa zaufanie do władz [online], 15 stycznia 2015 [dostęp 2018-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-16].
  6. Jacek Dziedzina, Tu mówi Putin, „gosc.pl”, 15 stycznia 2015 [dostęp 2018-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-17].
  7. Oskar Górzyński, Eksperci Putina do zadań specjalnych. RISI stało za operacją wspierania Trumpa? [online], wiadomosci.wp.pl, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2018-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-23].
  8. Jolanta Darczewska – lista artykułów – Archiwum tygodnika POLITYKA [online], archiwum.polityka.pl [dostęp 2018-09-10].