Joya de Cerén
13°49′39″N 89°22′09″W/13,827500 -89,369167| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
III, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | |
Położenie na mapie Salwadoru  | |
| 13°49′39″N 89°22′09″W/13,827500 -89,369167
| |
Joya de Cerén – stanowisko archeologiczne cywilizacji Majów położone w departamencie La Libertad w południowo-zachodnim Salwadorze. Zawiera dobrze zachowane pozostałości rolniczej osady, która w VII wieku została pokryta wulkanicznym popiołem.
W 1993 roku stanowisko zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze ślady niewielkiej osady Cerén pochodzą z ok. 1200 roku p.n.e.[2] Ok. 200 roku n.e. została ona opuszczona z powodu wybuchu wulkanu Ilopango. Po około dwustu latach miejsce zostało na nowo zasiedlone przez rolniczą społeczność, jednak wybuch wulkanu Loma Caldera ok. 590 roku całkowicie ją pogrzebał. Badania wykazały, że wioska w przeciągu kilku godzin została pokryta grubą na 4-8 m warstwą popiołu, jednak ludność zdołała opuścić wioskę, gdyż żadne ciała nie zostały znalezione. Odkryto natomiast porzucone sprzęty domowe, ceramikę oraz resztki jedzenia[1].
Badania[edytuj | edytuj kod]
Osada została odkryta w 1976 roku podczas budowy silosów na zboże. Jej eksploracją zajął się profesor Payson Sheets z Uniwersytetu Kolorado, ale z powodu niepokojów w Salwadorze pracę przerwano w 1980 roku. Wznowiono je osiem lat później. W ich wyniku odkopano ok. 70 budynków w tym budynki mieszkalne, religijne, warsztaty oraz saunę. Wszystkie struktury były zbudowane z ziemi, gliny i pokryte strzechą[1].
Ponadto niska temperatura mokrego popiołu wulkanicznego pozwoliła zachować dużo materiału roślinnego m.in. pozostałości upraw kukurydzy, agawy czy kakaowca. Archeolodzy odnaleźli również pierwszą w Nowy Świecie plantację manioku[3].
Wyjątkowe okoliczności, które zachowały architekturę, materiały organiczne oraz inne archeologiczne artefakty sprawiły, że badacze mogli poznać życie zwykłych ludzi żyjących w Mezoameryce w VII wieku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Joya de Cerén Archaeological Site. whc.unesco.org. [dostęp 2016-10-30]. (ang.).
- ↑ Joya de Cerén Archaeological Park. fundar.org.sv. [dostęp 2016-10-30]. (ang.).
- ↑ Joya de Ceren. worldheritagesite.org. [dostęp 2016-10-30]. (ang.).