Julian Stelmachów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julian Cyryl Stelmachów
major piechoty major piechoty
Data urodzenia

12 lutego 1889

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

do 1934

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Stryj

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Julian Cyryl Stelmachów (ur. 12 lutego 1889, zm. 1940 w ZSRR) – major piechoty Wojska Polskiego, inwalida wojenny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 lutego 1889 roku[1], w rodzinie Jana[2][3]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był Galicyjski pułk piechoty nr 30 ze Lwowa[4].

25 listopada 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[5]. Służył w 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu[6][7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 783. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W grudniu 1923 roku został przydzielony z 9 pp Leg. do PKU Pińczów na stanowisko II referenta[9]. W kwietniu 1924 roku został przydzielony do PKU Stryj na stanowisko I referenta[10][11]. W lutym 1926 roku, po reorganizacji komendy, został wyznaczony na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw[12][13]. 23 grudnia 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[14]. 18 lutego 1928 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 15. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W lipcu 1929 roku został przesunięty na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta PKU Stryj[16], a w marcu 1932 roku zatwierdzony na tym stanowisku[17][18]. W marcu 1934 roku został zwolniony ze stanowiska komendanta i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, a z dniem 31 lipca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[19].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. W 1940 został zamordowany, a jego nazwisko figuruje na Ukraińskiej Liście Katyńskiej[3][20]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31.
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-09].
  3. a b Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 89.
  4. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 288, 546.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920 roku, s. 1340.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 48, 890.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 149, 411.
  8. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 50.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 6 grudnia 1923 roku, s. 700.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 8 kwietnia 1924 roku, s. 193.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 143, 355, 1349.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 19.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 125, 181.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku. Dodatek Nr 1, s. 8.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 45.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 210.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 227.
  18. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31, 524.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 281.
  20. Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ... ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2019-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-01)].
  21. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 21.
  23. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 546.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]